tag:blogger.com,1999:blog-72194282979873912562024-02-02T07:07:08.176+01:00Zus en TrijntjeHeerlijk vind ik het om te schrijven. God staat centraal in mijn en ons leven. Op mijn blog schrijf ik over alle daagse dingen van de zoektoct met onze middelste zoon tot bewuster leven en essential oil gebruik... Ik probeer mijn gedachten op papier te zetten en hoop zo andere te kunnen inspireren.....
Voel je meer dan welkom en lees lekker mee..... Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.comBlogger145125tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-38375870091060069532019-02-27T13:18:00.000+01:002019-02-27T13:18:02.164+01:00Een nieuw logo<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7rPy2w_Y4sAIWPHJQ9VrKaonqCUPs41X2-MYHRlY3f_XaIeBqMmd3xnMFTbdonb0vMOnBM8_vM2dCt3kQIrFGOc1CzamMTTDr2L7uAU3yvzFU6g5G2fmAOMYD43t2FaPFsPDGuWRPLmE/s1600/logo+Zus+en+treintje.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7rPy2w_Y4sAIWPHJQ9VrKaonqCUPs41X2-MYHRlY3f_XaIeBqMmd3xnMFTbdonb0vMOnBM8_vM2dCt3kQIrFGOc1CzamMTTDr2L7uAU3yvzFU6g5G2fmAOMYD43t2FaPFsPDGuWRPLmE/s320/logo+Zus+en+treintje.jpg" width="320" /></a></div>
Dus... Hoe trots kun je zijn.<br />
Zuslief heeft er veel tijd en energie in gestoken, maar zeg nou zelf, hij is toch geweldig!<br />
Dit logo ga ik gebruiken bij onder andere workshops die ik ga geven.<br />
De eerste staat op de planning en de voorbereidingen daarvoor zijn in volle gang.<br />
giga spannend, maar ook super leuk om te mogen delen en vertellen wat essentiële oliën in ons gezin betekenen en wat het voor een ander kan doen.<br />
<br />
Al een tijdje post ik dagelijks een foto via instagram.<br />Op deze manier probeer ik er elke dag bewust mee bezig te zijn.<br />
neem gerust een kijkje, je bent meer dan welkom....<br />
<br /><a href="https://www.instagram.com/zusentrijntje.essentialoil/" target="_blank">https://www.instagram.com/zusentrijntje.essentialoil/</a><br />
<br />
Verder gaat het leven hier zijn gangetje.<br />
Heerlijk aan het werk, ontmoet veel leuke nieuwe mensen, doe dingen waar ik blij van word en de zon schijnt!<br />
<br />
Wat een cadeau is dat zeg.<br />
Vanmorgen het grootste gedeelte binnen gezeten om voor te bereiden op de workshop, maar na de lunch gaan we lekker naar buiten.<br />
<br />
Voor nu, een fijne middag allemaal en tot snel...<br />
<br />
<i>Liefs Zus en Trijntje</i><br />
<br /> Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-73198856346765953602019-02-07T11:10:00.000+01:002019-02-07T11:10:22.733+01:00Young living ontdekkingstocht met de bijbel in de handJa die twee gaan hier hand in hand. Want voordat ik hiermee begon heb ik veel gelezen, uitgezocht.<br />
Nu weet ik dat dit prima hand in hand kan gaan.<br />
Leren is niet mijn sterkte kant dus soms moet het meerdere malen herhaald worden. Maar als het dan eenmaal in mijn hoofd zit...<br />
Bewuster leven, dat is tegenwoordig wel een dingetje. Veel mensen hoor je er over of zijn er mee bezig. Binnen ons gezin gaat het stapje voor stapje beter.<br />
Inmiddels produceren we minder afval. Ook omdat we bewuster kopen. Ik was al fan van de kringloopwinkel, maar ook dat is bewuster geworden. Heb ik het echt nodig, waarvoor heb ik het nodig, kan ik het anders oplossen zonder iets nieuws te kopen. Allemaal vragen die ik mezelf stel voordat ik koop.<br />
De plaatselijke drogist kom ik ook nog maar zelden. Ja ik koop er green soap. Schoonmaakmiddelen zonder meuk.<br />
Super fijn.<br />
Verder koop ik er wel mn bijenwas, epsom salt en sea butter. Dat vind ik persoonlijk fijner om daar te kopen dan via internet. We maken dus veel van onze producten zelf.<br />
Acne creme voor zoonlief, vaporrup voor dochterlief of douchebommetjes.<br />
Ik vind t heerlijk om het te maken. Bewust te zijn wat ik op mijn lijf smeer.<br />
Ja het kost tijd en energie maar wow het levert ook energie op!!<br />
Het is nog een zoektocht en lang niet alles wat ik maak lukt in een keer of voelde fijn aan. Maar ach....<br />
Met zoonlief en zn psoriassis gaat het beter dan ooit. De shampoo van young living heeft zijn hoofdhuid zn rust gegeven. Alle kortsen en open plekken op zijn hoofd zijn verdwenen. Hij gebruikt de shampoo nu zn 2.5 maand en wil niets anders meer. Zuinig in gebruik. Hij wast zijn haar 2x per douchebeurt. Gebruik dan een erwtjes shampoo. De fles zit dus nog ruim half vol. Zuinig in gebruik dus en mega effectief!!<br />
Stap voor stap leren we wat Gods natuur ons te bieden heeft en waar we voorheen zo aan voorbij liepen...<br />
<br />
<i>Liefs Zus en trijntje</i> Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-35215360822541166652018-12-19T13:36:00.001+01:002018-12-19T13:36:09.717+01:00Terugblik en vooruit kijken....Het einde van het jaar komt al snel dichterbij.<br />
De tijd van bezinning breekt aan.<br />
Hoe is het afgelopen jaar gegaan, en waar wil ik het komende jaar naar toe.<br />
Heel bewust doe ik dat nooit echt, maar als ik terug denk aan wat geweest is het afgelopen jaar hebben we toch hele sprongen gemaakt.<br />
Sprongen als individu maar ook als gezin samen.<br />
<br />
Zo ben ik vast gaan werken in het verpleeghuis waar ik eerder als flexwerker werkzaam was.<br />Dit geeft mij vastigheid, duidelijkheid maar ook ruimte om mijzelf te ontplooien.<br />
Weer in de boeken om als niveau 3 weer aan het werk te gaan.<br />Er liggen kansen die ik wil grijpen. Met twee handen.<br />
Ik geniet van het werk, de mensen, de families en de collega´s.<br />Met kerst mag ik dan ook werken. Dat ervaar ik als een rijkdom om met kerst een lichtje te mogen zijn in de donkere dagen. Dagen dat families van bewoners vaak druk zijn met zichzelf. Druk met voorbereidingen en etentjes, en daarbij niet altijd tijd hebben of maken om bij vader, moeder opa of oma langs te gaan.<br />Afgelopen zondag had onze voorganger het er in de overdenking over dat wij lichtdragers mogen zijn. Lichtdragers....<br />
Dat wil ik graag zijn!<br />
<br />Zelf ben ik mij meer bewust gaan verdiepen in essential oils. uiteindelijk uitgekomen bij Young Living. Daar ben ik nu actief z´n 4 maanden mee bezig en heeft mij en ons gezin al heel veel gebracht.<br />
Echt ik ben nog een leek want er valt nog zoveel te leren, maar stapje voor stapje wordt er steeds meer duidelijk en kan ik het steeds beter inzetten op de juiste veilige manier.<br />Kids die beter zijn gaan slapen. wanneer er drukte in hoofden zijn en ik de diffuser aan zet merk je echt na een klein half uurtje al verschil. Bijzonder en mooi tegelijk dat ik mag ontdekken wat Gods natuur allemaal te bieden heeft.<br />Heerlijk om gisteravond bv onder de douche te stappen na een drukke avonddienst met een zelfgemaakte douchebom met lavender en dan te genieten van de deur en tot rust te komen<br />
om vervolgens echt als een blok in slaap te vallen. Dat was een paar maanden geleden we anders. Dan kwam het geregeld voor dat ik na een avonddienst zo druk in mijn hoofd nog alles na lag te malen dat ik uren wakker lag.<br />
Dat is echt verleden tijd....<br />wat de essential oils nog meer voor mij persoonlijk of ons gezin hebben gedaan... pff ik kan er wel tig blogs over vol schrijven. Zo fijn....<br />
<br />
Meer bewust zijn van mijn lijf, ons lijf en wat we gebruiken. bewuster kopen. Onderzoeken, uitzoeken wat bij ons als gezin past. Ik hou er van.<br />In het komende jaar ga ik daar zeker mee door!<br />
<br />
Als stel hebben we sprongen gemaakt.<br />
zijn we samen een nachtje weg geweest in juni.<br />
Heerlijk tijd echt samen.<br />
Toen afgesproken om meer samen dingen te ondernemen. En dat doen we. 1 keer per 2 a 3 weken gaan we samen een dagje weg. Onder schooltijd. Onze kleine diva blijft dan over en als we haar weg hebben gebracht rijden we gelijk door.<br />
Wandelen, winkelen, ergens wat eten of koffie drinken, gewoon samen zijn. Om kwart over 3 staan we weer op het schoolplei of we vragen of een van onze jongens haar ophalen en dat ze dan even oppassen.<br />
Dat levert ons zoveel op!<br />
We kletsen dan even echt samen. Kunnen dingen bespreken die niet voor kinderoren bestemd zijn. zijn dan echt even samen. Zo fijn!!<br />
<br />
Als gezin hebben we ook sprongen gemaakt.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLZKsU9lSzCyzNBmeTTau1fjVTqheqHlaf5ECUj73BrvisPM448Vy4ZBqpRNdQrjCAibsnaoEPDNAILwxRDIwBdzuIpIjpanGIZ_t7m4be1WUop35_964rINEePst8_qZ9G9iTzKc0LlM/s1600/IMG_20181206_080453_467.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="720" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLZKsU9lSzCyzNBmeTTau1fjVTqheqHlaf5ECUj73BrvisPM448Vy4ZBqpRNdQrjCAibsnaoEPDNAILwxRDIwBdzuIpIjpanGIZ_t7m4be1WUop35_964rINEePst8_qZ9G9iTzKc0LlM/s320/IMG_20181206_080453_467.jpg" width="320" /></a></div>
We zijn met zn vijfen op vakantie geweest naar Duitsland in een vakantiehuisje.<br />
Dat was echt een startppunt omkeer punt voor ons als gezin.<br />
Wat zijn we daar naar elkaar toe gegroeid en wat zijn we daar sterk geworden zeg.<br />
Super om te zien hoe open en eerlijk onze twee oudste kids tegen ons durven zijn.<br />
Dat er gesprekken worden gevoerd die zo puur en eerlijk zijn.<br />
Dat vind ik zo mooi en bijzonder.<br />ik geniet elke dag van het mama mogen zijn. Natuurlijk ben ik het ook wel eens zat, natuurlijk denk ik soms pff nu even niet. Maar als onze oudste kanjer dan naar je toekomt en zegt mam, je bent toch wel thuis als ik mijn kerstgala heb want je moet me echt helpen met mijn pak aantrekken dan smelt ik... bijna 16.... en wat hebben we het goed samen....<br />
<br />
Trots ben ik op het afgelopen jaar. Er is daarvoor veel gebeurd, maar er is in dit afgelopen jaar ook zoveel verandert. En dat is enkel en alleen maar positief.<br />We zijn ons huis aan het opknappen. De trap, de tuin, in huis.... Onze oudste zei laatst dat het leek alsof we in een jungle wonen.... Er zijn veel planten het huis in gekomen. Zuurstof! zo fijn!<br />nu is mn hubbie druk met de kamer van onze jongste diva. Van de week gaan we behangen....<br />steeds meer ons plekje bouwen.<br />
Ja natuurlik hadden we graag gaan verhuizen, meer rust en ruimte gehad. Maar binnen de mogelijkheden die er nu liggen den we het meer dan top als gezin!<br />
<br />
2019 kijk ik vol vertrouwen tegemoed.<br />
Onze oudste gaat examen doen. Een super spannende tijd voor hem, maar als gezin zullen hem steunen waar we maar kunnen.<br />
2019 kom maar op!! we zijn er klaar voor!!<br />
<br />
Iedereen hele gezegende feestdagen gewenst.<br />
Wees een lichtje voor de mensen om je heen.<br />
Ook voor mensen die niet zo voor de hand liggen... Probeer het maar je zult zien dat het meer oplevert dan dat het je kost.<br />
Wees een lichtdrager.<br />gezegde dagen en alle goeds gewenst voor 2019!<br />
<br />
<i>Liefs Zus en Trijntje</i><br />
<br />
<br />
<br />
<br /> Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-16352579130416083802018-12-05T15:54:00.002+01:002018-12-05T15:55:26.550+01:00Wat gaat ie goed zeg!Zo, ik ben er na heel veel lezen, nog meer lezen en.... nog meer lezen uit...<br />
Mijn bestelling bij Young Living is geplaatst.<br />
Mijn lijstje met wensen werd steeds groter dus toch ER lid geworden.<br />
Elke maand ga ik nu een bestelling plaatsen en zo stukje bij beetje kijken wat bij mij en vooral ons gezin past.<br />
<br />
Zelfs mijn hubbie is zich meer en meer aan het verdiepen hierin.<br />
Zeg zelf, niet echt zijn ding in eerste instantie, maar goed....<br />
Vandaag stuurde hij mij een artikel door over Essential oil gebruik en ADHD.<br />
Super om dit samen te ontdekken....<br />
<br />
Hoe het verder hier gaat=<br />
Top<br />
<br />
onze middels kanjer gaat echt super op school en thuis. Met zijn gebruiksaanwijzing er bij kan hij zich prima binnen t gezin bewegen en wij ook. Heerlijk om inmiddels te weten wat wel en niet kan, wat wel en niet werkt bij hem en vooral hoe hij zich voelt.<br />
We hebben heel veel grote hobbels moeten nemen in de afgelopen jaren en echt t niet altijd maar prima hier in het gezin. Maar als ik terug kijk naar 5 jaar geleden of nu Zeg ik uit de grond van mn hart; het gaat top!<br />
School is zeer tevreden... en ha echt ook soms wel hommeles met deze of gene leerkracht, maar we zijn er achter dat daar altijd een duidelijke oorzaak achter zit.<br />
Maar zo fijn dat ze op school dat weten, begrijpen en er op de juiste manier naar handelen...<br />
<br />
Hij heeft fijne vrienden, is open naar andere toe. Echt hij heeft zelf ook zulke sprongen gemaakt.<br />
Rete trots op hem.<br />
<br />
Na t gesprek met zijn lerares n goede twee weken terugkwam het weer naar boven. Regulier onderwijs...<br />
Pff das nog net even een stap te snel.<br />
Laat m nog even alsjeblieft goed gedeien. Nog even zichzelf te mogen zijn zonder oordeel. Nog even....<br />
Tja... voor wie willen we dat eigenlijk. Voor onszelf of is dat het beste voor hem.<br />
We hebben dus weer nadenken.<br />
<br />
<i>Liefs zus en trijntje</i><br />
<br />
<br /> Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-16426738850534253542018-11-03T22:09:00.001+01:002018-11-03T22:09:42.989+01:00Young living kennismakingVoor mijn 40e verjaardag kreeg ik van mijn lief "het" pakket.<br />
Al heel lang was ik mij aan het inlezen, maar daadwerkelijk aanschaffen ho maar...<br />
<br />
Nu was het dan zover!<br />
Mijn young living baby was gebracht....<br />
Van het uitpakken had ik eigenlijk foto's of nog beter een filmpje moeten maken.<br />
<br />
Een kind van 4 met een verrassingsei was er niets bij....<br />
<br />
De bezorger was al enthousiast. 'Ohh wat leuk u ook bij ypung living, kent u de andere 4 hier uit de wijk die daar ook bestellen... uhhh nee.... oh ja zij kennen elkaar allemaal van de forums op Facebook u moet maar eens kijken... oké, zal ik doen, leuk, bedankt....<br />
<br />
En toen, toen ook onze oudste kanjer thuis was mocht ik MIJN ja zo uitpakken...<br />
<br />
De geur.... Ohh wat heerlijk zeg...<br />
Mijn ontdekkingstocht kon beginnen...<br />
<br />
Inmiddels zijn we een aantal weken verder. En ja ik moet zeggen ik ben aardig om!<br />
Elke dag gebruik ik, gebruiken wij wel een olie uit het pakket.<br />
Of in de diffuser (de lucht bevochteraar) of als rollertje....<br />
<br />
Ik zal hier de komende tijd dus was meer over gaan schrijven.<br />
Mijn ontdekkingstocht met essential oils...<br />
<br />
Ontdek mee en stel gerust je vragen...<br />
<br />
<i>Liefs Zus en Trijntje</i> Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-33034870364679586302018-09-30T20:01:00.000+02:002018-09-30T20:08:05.032+02:00Dankbaar werk...Dit weekend mocht ik weer werken.<br />
Wat heb ik toch bijzonder mooi dankbaar werk zeg...<br />
En bovenal wat maken we n plezier.<br />
Al dansend en zingend mensen wekken met hun favorite muziek.<br />
Zomaar even wat voorbeelden van mijn dag...<br />
Men K. Ligt nog in bed te wachten op onze komst voor de adl. Samen met mn lieve collega stappen we de deur binnen. Goedemorgen men K. Hier zijn de twee lelekerds weer.... een grote bulderlach volgt. De toon is gezet. De hele verdere dag geniet dhr van een grap en een grol. Net voor we weg gaan smiddags loop ik naar meneer K toe. Tot morgen men k. Ik ga naar huis. Ik heb n fijne dag gehad is zijn reactie....<br />
Heerlijk.<br />
Mw M. Ligt op bed. Na 3 keer een poging te hebben gedaan om mevrouw te helpen voor de adl zie ik mevrouw op eens lopen over de gang al roepend. "Zuster, zuster waar bent u nou. Ik zie helemaal niemand." Als ik n arm om haar heen sla en zeg he mevrouw M wat fijn u te zien! Begint ze te stralen. "Ohh meisje wat fijn dat je er bent."<br />
Mevrouw loopt met mij mee en ik mag haar helpen met wassen en aankleden. We kletsen over de kinderen want ja die zijn vast al naar school.... (het is zondag en haar kinderen zijn inmiddels allang zelf moeder geworden....maar dat vertel ik haar niet...)<br />
Ach en dan meneer S. Meneer is wat in zichzelf gekeerd vanmorgen. Samen zoeken we kleding uit voor vandaag. Een blouse met een mooie trui er over en een makkelijke broek. Na het wassen en aankleden nog even scheren en een lekker luchtje op. "Vind jij m wel lekker ruiken anders doe ik hem niet op hoor" vraagt hij als ik met t flesje aan kom lopen.<br />
Tussen de middag eten we altijd warm met elkaar. Vandaag staat er macaroni en aard groente vlees op het menu.<br />
Voor meneer S een bordje klaar gemaakt. Zelf eet hij geen hap. Hij staart wat naar zijn bord zonder het aan te raken.<br />
Ik ga naast hem zitten en vraag of ik hem mag helpen. Maar echt eten doet meneer niet.<br />
Mijn collega zit tegenover ons en helpt mevrouw R. Ze geeft haar steeds een hapje van de maaltijd.<br />
Meneer S bekijkt het, en als ik hem een hap van de maaltijd geeft zegt hij uit zn tenen. Ik wil niet meer. Als ik vraag waarom niet zegt hij vol overgave " nou kijk zij eet t ook niet op, zij heeft t ook weg aan degene naast haar"<br />
Ach wat heeft hij gelijk! Ik stop met aanbieden. Hij heeft genoeg...<br />
Even later lachen we er als collega's smakelijk om. Wat n heerlijk dankbaar mooi beroep heb ik toch.<br />
En dan nagaan dat er niet 4 bewoners maar 15 van deze mooie bijzondere lieve mensen wonen bij ons. Met elk hun eigen dingen en verhalen...<br />
Heerlijk gewerkt....<br />
<br />
Liefst zus en trijntje<br />
<br />
<br /> Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-82128511793510860922018-09-20T10:47:00.000+02:002018-09-20T10:47:00.801+02:00Jezelf even bekijken vanaf een afstandje.<br />
<div>
Soms is dat nodig.</div>
<div>
Althans...</div>
<div>
Soms vraagt je lijf daarom.</div>
<div>
In mijn geval, mijn lijf vraagt er om.</div>
<div>
Al tijden enorme last van mijn nek.</div>
<div>
Maar goed, niet zeuren en doorgaan.</div>
<div>
Na ruim een half jaar aan modderen toch besloten naar de fysio te gaan.</div>
<div>
Daar viel eigenlijk niet veel anders te zeggen dan, pas op jezelf!</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Maar weet je ik pas zo graag op iemand anders.<br />
<br /></div>
<div>
Van een afstandje naar jezelf kijken. </div>
<div>
Wat doe ik allemaal, en vooral daarin wat doe ik voor mijzelf....</div>
<div>
Het besef dat ik mijzelf een beetje verwaarloos komt stapje voor stapje binnen.</div>
<div>
Die nekpijn komt ergens vandaan dat snap ik ook.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Kijk, ik ben iemand die het liefst dan twee of als het echt moet drie keer naar fysio gaat en er dan vanaf is.</div>
<div>
Maar goed ik kwam er al heel snel achter dat dat zo dus niet werkt.</div>
<div>
Jammer genoeg....</div>
<div>
<br /></div>
<div>
De komende tijd ga ik dus mezelf eens van een afstandje observeren.</div>
<div>
Wat doe ik, hoe reageer ik daarop en wat is daarvan de consequentie...</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Leer jezelf kennen.</div>
<div>
Ookal denk je te weten wie je bent en wat je valkuilen zijn. Toch kom ik er dus al snel achter dat ik helemaal niet goed mijn valkuilen ken. Mijn nek gaat tenslotte niet vanzelf over dus ergens gaat er iets mis....</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Dus komende week neem ik de proef op de som.</div>
<div>
Hopelijk kan ik dan volgende week dinsdag vol trots tegen de therapeut zeggen dat ik mezelf toch echt wel heel goed kon, of eigenlijk ken....</div>
<div>
<br /></div>
<div>
please :)<br />
<br />
<i>Liefs Zus en Trijntje</i></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-42101056133802540672018-09-18T17:07:00.003+02:002018-10-01T20:31:36.626+02:00welk niveau ben jij?Handen aan het bed.<br />
Wat is er toch een tekort aan handen....<br />
<br />
Echt ik verbaas mij er over dat de niveaus maar omhoog moeten.<br />
<br />
Laatst een niveau 6 stagiair bij ons in het verpleeghuis.<br />
Nee, die wil absoluut niet in een verpleeghuis werken.<br />
Heeft dus ook niets met de doelgroep, maar werkt wel 4 dagen in de week.<br />
Wil het liefst alleen de pillen delen, want ja dat is nog enigsinds iets wat ze leuk vind om te doen.<br />
Maar echt zorgen. Echt er voor iemand zijn. Een hand vastpakken, een mond afvegen of een neus snuiten... Nee dat is ... ja het lijkt echt of degene dat 'te laag' vind.<br />
Verdrietig vind ik die ontwikkeling.<br />
Want ja ook in het verpleeghuis vragen ze niveau 4 en 5.<br />
Onaardig gezegd die willen niet in een verpleeghuis werken.<br />
Die jonge mensen willen het ziekenhuis in. de dynamiek in en geef ze eens ongelijk.<br />
<br />
Als ik dan hoor dat iemand die zo graag zorgt, zo goed met de doelgroep om kan gaan, zo liefdevol is maar het niet redt om niveau 3 te doen dan breekt mijn hart als je hoort dat diegene nu in een bakkerij gaat werken. Puur omdat de eisen die gesteld worden te hoog voor haar zijn.<br />
Maar haar hart ligt in de oudere zorg en niet in de broodjes.<br />
Dan gaat er toch iets mis....<br />
<br />
Zoveel flexwerkers.<br />
En ja ik ben er zelf ook eentje geweest.<br />
Maar niet voor jaren en jaren.<br />
Flexwerkers zijn fijn, zijn soms een uitkomst maar als je nu om je heen kijkt en er soms hele afdelingen gedraaid worden door amper vast personeel en heel veel flexers.<br />
Hoe waarborg je dan nog goede zorg.<br />
Hoe waarborg je dan liefdevolle, stabiele zorg.<br />
<br />
Wat als mijn moeder of vader zover is om niet langer alleen thuis te kunnen wonen wat dan...<br />
Wil ik wel dat ze in een verpleeghuis komen te wonen.<br />
Als je mij dat nu vraagt zeg ik ohhh nee, geen haar op mijn hoofd die daar over denkt.<br />
Maar wat dan.<br />
<br />
Kwalitatief goed personeel hoeft niet altijd niveau 4, 5 of zelfs 6 te hebben.<br />
Liefdevolle handen hebben misschien niveau 2.<br />
en dan zuinig zijn op goed personeel.<br />
ook dat is ver te zoeken tegenwoordig.<br />
Want ach, dan gaan ze toch weg als ze willen.<br />
Maar wat of wie komt er voor terug.<br />
Goed personeel ligt niet voor het oprapen,<br />
maar als je ze eenmaal hebt wees er dan wel zuinig op.<br />
Investeer in ze, laat zien dat je ze waardeert.<br />
<br />
Er valt alleen daar al zoveel te halen.<br />
Wees blij met een mens die graag zorgt, niveau 2 aan papieren heeft maar zich voor de volle 100% inzet voor de mens die in het verpleeghuis zit. wees dankbaar dat er mensen zijn die willen zorgen met hun hele hart. Die niet hele dagen op kantoor willen zitten om van alles te regelen, maar die die neus willen afvegen of de billen willen afvegen van 'onze'kwetsbare oudere....<br />
<br />
officieel ben ik een niveau 3, maar ben werkzaam als zijnde een niveau 2.<br />
Dat komt omdat ik 8 jaar uit het vak geweest ben om thuis te zorgen voor mijn gezin....<br />
Laat mij maar lekker niveau 2 zijn voorlopig.<br />
Dan mag ik zorgen, dan hoef ik niet allerlei besprekingen bij te wonen, uren op kantoor door te Brengen, dan mag ik zorgen.<br />
Zorgen zoals zorgen bedoel is.<br />
Met een arm, een lach en ja soms zelfs de traan.<br />
Ik ben een trotse niveau 2.<br />
En als dat straks niet meer mag.....<br />
<br />
Ik kan altijd nog kijken of ze me dan bij de bakker willen hebben....<br />
<br />
<i>Liefs Zus en Trijntje</i><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br /> Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-90891226003151484102018-07-18T16:16:00.005+02:002018-07-18T16:16:40.093+02:00van flex naar vastWat is er veel gebeurd in mijn en ons leven vanaf het moment dat ik mijn laatste blog posten.<br />Inmiddels zijn we een half jaar verder. Een half jaar wijzer misschien wel....<br /><br />
vanaf vorige maand ben ik als vaste medewerker aan de slag gegaan bij t verpleeghuis bij ons in het dorp.<br />
eindelijk niet meer als flexwerker maar gewoon bij het team horen. Ze hadden het al vreselijk vaak gevraagd maar zelf hield ik de boot nog wat af. flexen heeft zoveel voordelen. zelf je rooster maken, zelf bepalen wanneer en vooral hoeveel je werkt. ideaal voor ons gezin.<br />
Toch ging t wel kriebelen. tenslotte hoorde ik niet bij het team. was ik geen onderdeel van...<br />
<br />
vanaf juni is het dus rond en ben ik vast in dienst.<br />
een 4 uurs contract.... ze plannen wat ze nodig hebben, maar daar ging t al snel mis.<br />
werken van 22, 28 en zelfs 32 uur kwamen voor. Dit was niet wat ik wilde...<br />
Toen onze prinses op een middag zei; ga je nou alweer werken? en s'avonds met geen stok naar bed te krijgen was door manlief had ik wel door dat dit anders moest....<br />
Een gesprek aangevraagd met degene die het rooster maakt.<br />
<br />
2 dagen per week werken is prima! heel fijn zelfs. de rest echt in overleg...<br />
t rooster wat al gemaakt was tm oktober eens flink door gekeken en er heel wat diensten uit gehaald.<br />
<br />
Werken is heerlijk, werken is ontspanning voor mij maar mijn eerste prioriteit is en blijft mijn gezin. mama en echtgenoot zijn en niet alleen maar zuster....<br />
<br />
De schoolvakantie start hier vanaf as vrijdag. Althans voor onze kleine diva. de mannen zijn al een weekje vrij.... we gaan in augustus twee weekjes naar de boerderij. twee weekjes vakantie dit jaar... dat is wel even wennen. daarna weer vol aan de bak, maar van de 32 uur die er eerst stond heb ik er wel 12 uur af laten halen. dan weet ik zeker dat ik de opgedane energie in de vakantie niet na een week al verspeeld heb.<br />
<br />
iedereen een hele fijne vakantie en hopelijk vind ik de rust, moed en energie om weer regelmatig te gaan schrijven want.... pff wat mis ik dat....<br />
<br />
<i>liefs Zus en Trijntje</i><br />
<br />
<br /> Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-27162379522233140112017-12-13T21:35:00.004+01:002017-12-13T21:35:39.020+01:00Wat begon met een paar schoenen<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4hUQmDr4Eydbbdk0OUL_hcL-1e_Z4K_qoEqSYJnI8WV9XCTKrDPgnMniJ8QhGQ6Fi7V3huour_rnOSfrNpoHJzOeWzJ8mIhEbQ8pZtX1mcpDeq6gQy0jVq7KCIBuE7vWQ9olROUEcdsQ/s1600/20171121_151509-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="917" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4hUQmDr4Eydbbdk0OUL_hcL-1e_Z4K_qoEqSYJnI8WV9XCTKrDPgnMniJ8QhGQ6Fi7V3huour_rnOSfrNpoHJzOeWzJ8mIhEbQ8pZtX1mcpDeq6gQy0jVq7KCIBuE7vWQ9olROUEcdsQ/s640/20171121_151509-1.jpg" width="366" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Daar liggen ze dan. Zomaar in een parkeervak langs de kant
van de weg.<br />
Waar komen ze vandaan? Van wie zijn ze geweest?<br />
Horen ze bij degene die in het huis heeft gewoond? <br />
Zijn ze dit vergeten of….</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Is degene verhuisd… <br />
Verhuisd naar een ander huis? Naar een verpleeghuis? <br />
Is deze oude man misschien gestorven.<br />
Gestorven van ouderdom? Was hij ziek? <br />
Was hij alleen of had hij lieve mensen om hem heen?</div>
<div class="MsoNormal">
Zomaar op de straat liggen ze daar dan….<br />
Zonder eigenaar, zonder doel, maar met een verhaal.<br />
<br />
Wat is het verhaal achter deze schoenen.<br />
Wat is het verhaal achter deze plek….</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Drieëntachtig jaar. Een leven lang alleen geweest. <br />
Geen vrouw, geen kinderen en weinig contact met de buurt. <br />
Ja ze kennen hem wel. <br />
Elke dag sleept hij zich voort naar de buurtsuper om een paar blikjes bier en
een halfje wit te halen.<br />
Elke dag opnieuw.<br />
Tot vandaag….</div>
<div class="MsoNormal">
Vandaag komt hij niet naar de supermarkt. Vandaag geen halfje wit en een paar
blikjes bier.<br />
Er is niemand die hem mist. Niemand die het opvalt.<br />
Niemand ….</div>
<div class="MsoNormal">
Ziek, doodziek ligt hij daar in zijn vervuilde bed.<br />
De gordijnen dicht….<br />
Geen mens die aanbelt, geen telefoon die rinkelt.<br />
Te ziek om iemand te bellen, en ach, wie zou hij moeten bellen.<br />
<br />
Tien dagen later twee dagen voor kerst.<br />
Mensen rennen door de straten. <br />
Druk met het afvinken van hun lijstjes.<br />
Nog even naar de slager, nog even langs de slijterij om de perfecte wijn voor bij
dat heerlijke stukje kangoeroe<br />
Niemand heeft oog voor wat er echt gebeurd is.<br />
Niemand heeft gezien wat zich de afgelopen dagen in dat ene huis heeft
afgespeeld.<br />
Niemand wilde zijn tijd en energie daaraan besteden.<br />
<br />
Totdat de krant uitkomt.<br />
Daar staat het zwart op wit.<br />
Hij is er niet meer.</div>
te halen.<br />
<div class="MsoNormal">
Alleen gestorven, zonder mensen om hem heen, zonder dat iemand hem mistte,
zonder….<br />
Die schoenen, een stille getuigen van verdriet, van eenzaamheid, van….</div>
<div class="MsoNormal">
Wie heeft ze gezien? Wie heeft er bewust naar gekeken en is
toen door gelopen?<br />
Met wie heeft het echt iets gedaan.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2BqEYuCxrnRdo-DhaQMKuLIJ_vcdyj3eJYnLg8pSYQgpSAEyyTiYpyaKw4tBiAZ_vlyRI2p5SDjzPb_FTT6_96FoPxHqF3HWPkKHkpWBd8nCo-AVm9SuTRMTceIMEOgt5YNn5-DtRqgg/s1600/20171121_151515.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="903" data-original-width="1600" height="112" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2BqEYuCxrnRdo-DhaQMKuLIJ_vcdyj3eJYnLg8pSYQgpSAEyyTiYpyaKw4tBiAZ_vlyRI2p5SDjzPb_FTT6_96FoPxHqF3HWPkKHkpWBd8nCo-AVm9SuTRMTceIMEOgt5YNn5-DtRqgg/s200/20171121_151515.jpg" width="200" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Wat is het idee van kerst?<br />
Rennen, vermoeid boven pannen staan om je uit te sloven voor dat ene vreselijk ingewikkelde
recept.<br />
Je zal en moet deze kerst toch indruk maken?<br />
<br />
Gaat kerst niet om nieuw leven, om het kindje Jezus wat voor iedereen naar deze
wereld kwam.<br />
Ging het niet om omzien naar elkaar. Juist naar mensen die het zo hard nodig
hebben?<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--></div>
<div class="MsoNormal">
Zullen we proberen om de komende dagen eens extra alert te
zijn voor de dingen om ons heen waar we normaal zo snel mogelijk langs lopen.<br />
zullen we eens iets minder hard door de supermarkt lopen en een praatje maken
met degene die zo moederziel alleen door de winkel slentert.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Zullen we deze kerst eens proberen onze ogen te openen?<br />
onze ogen te openen voor datgene wat en wie God allang heeft gezien?<br />
Zullen wij met elkaar zeggen, “Heer open onze ogen voor datgene wat u wilt dat
ik zien zal?”</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ik wens jullie een kerst met open handen en open ogen…..</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><i>Liefs Zus en Trijntje</i><br />
<!--[endif]--></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br />
<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--></div>
Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-50543028069059058342017-11-14T19:35:00.001+01:002017-11-14T19:36:18.286+01:00Twee mensen en de zee.<div class="MsoNormal">
Een van de eerste opdrachten tijdens de schrijfcursus was deze:</div>
<div class="MsoNormal">
Schrijf een korte tekst over de foto. je zag op de foto de zee, een stuk strand en de lucht.</div>
<div class="MsoNormal">
Een kalme zee met kleine golven.</div>
<div class="MsoNormal">
Kanttekening: het gaat hier om een man en een vrouw. </div>
<div class="MsoNormal">
We zien het tafereel vanuit de man. let wel de vrouw is blind....</div>
<div class="MsoNormal">
Mijn reslultaat van een korte schrijftijd was het volgende....</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Twee mensen en de zee.</i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><br /></i></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<i>Zullen we naar de zee kijken?<br />
Lief, trek je schoenen eens uit. <br />
Kom ik hou ze wel vast.<br />
Voel je het zand, voel je de schelpen?<br />
Pak maar mijn hand dan lopen we samen.<br />
Samen een stukje de zee in.<br />
Over de schuimkragen zo in de golven.<br />
Dwars door de wind.<br />
Proef maar de golven, hier zijn een paar druppels.<br />
De geur van de zee dringt die door bij elke ademhaling.<br />
Een paar stille ogenblikken volgen.<br />
Dan zegt ze: ‘Ja, ik heb de zee gezien!’</i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Schiet er gerust op in een commentaar....</div>
<div class="MsoNormal">
Leer ik alleen maar weer van....</div>
<div class="MsoNormal">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Liefs Zus en Trijntje</i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--></div>
Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-29709005087760506462017-11-13T14:29:00.001+01:002017-11-13T14:29:21.942+01:00Stop je talent niet langer in de grondAfgelopen zaterdag de tweede cursusdag gehad van "Geef je schrijftalent een kans"<br />
Wat heb ik daarvan genoten zeg!<br />Echt, komt deze cursus nogmaals en je houdt van schrijven zou ik direct zeggen doen!<br />
We hadden wel het geluk een hele fijne groep mensen te hebben.<br />
Het klikte onderling waardoor we ook van elkaar mochten en konden leren.<br />
Mijn schrijfopdracht was net als die van de rest beoordeeld.<br />
poepie spannend, maar ook daar keek ik naar uit.<br />
leren, leren, leren!<br />
En dan krijg e je kantekeningen terug.<br />
toch spannend want ja zeg nou zelf, straks vinden ze het helemaal niets!<br />
<br />
Dat was helemaal niet het geval.<br />
De eerste op/aanmerking was :"wat een goede titel gekozen zeg, het roept direct vragen op en maakt nieuwsgierig omdat e andersom zou verwachten"<br />
De titel voor mijn verhaal was van 'Thuis naar huis'<br />
<br />
Ik zal de komende tijd wat meer van mijn 'schrijfwerk' hier neerzetten....<br />
want ja.... er werd gezegd tijdens de dag dat wanneer je een schrijftalent hebt ontvangen je er iets mee moet doen. Ik roep altijd dat ik voor mijzelf schrijf. Van me af schrijf.<br />Dat is prima maar erg egoïstische.... Je hebt je talent gekregen om te gebruiken....<br />
Ja daar zit natuurlijk wat in.<br />
<br />
Inmiddels gooi ik niets meer weg. Verhalen die ik schreef in een schrift en daarna weggooide zitten nu nog steeds in dat schrift.<br />
<br />
Gisteravond las ik er eentje terug van een maand geleden en echt... ik begreep opeens wat hij had bedoeld. Het was leuk om te lezen. Wie weet doe ik er nog een keer wat mee.<br />
Verhalen, totaal anders dan wat ik op deze blog schrijf.<br />
Maar het is ook een stukje van mij.<br />
<br />
De cursus heeft mij aan het denken gezet.<br />
Inmiddels ben ik mijn schrijfhoekje op zolder aan het klaarmaken.<br />
Om zo toch regelmatiger wat meer te gaan schrijven.<br />
Niet alleen van me af schrijven maar meer.<br />
<br />
Ik heb een talent van God gekregen wat ik niet meer in de grond wil stoppen.<br />
De eerste ingezonden brief aan een blad is verstuurd en ze waren zeer enthousiast.<br />
Wat en hoe verder geen idee, maar ik weet dat als ik mijn talent in de grond stop niemand er wat aan heeft.<br />
Ik waag het er op!<br />
Met Zijn hulp!<br />
<br />
<i>Liefs Zus en Trijntje</i><br />
<br />
<br />
<br /> Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-60871898382964350532017-10-25T12:18:00.000+02:002017-10-25T12:18:22.615+02:00UitwaaienZeven uur. De wekker gaat.<br />
Het rolluik zit nog dicht dus het is aarde donker in de kamer. Het kleine lampje even aandoen en langzaam wakker worden. Het hele huis is verder nog in diepe rust.<br />
Eerst het ene been er uit, pff koud...<br />
Met een aantal minuten ben ik dan toch wakker genoeg om er uit te gaan.<br />
Een aantal dagen geleden van de trap gevallen dus alles is nog aardig beurs en tijf, en dat hoofd! als ik een nieuwe kon bestellen had ik het direct gedaan.<br />
Het bonkt wat af.<br />
Met een paracetamol in m'n mond trek ik mijn schoenen aan. Half 8 is het inmiddels. Even de hond uitlaten.<br />
De hond staat te springen van blijdschap. Zij is meer wakker dan ik.<br />
<br />
De voordeur van het nachtslot halen en onze middelste kanjer uitzwaaien. <br />
Hij mag vandaag weer naar school. De taxibus staat weer voor de deur. Klaar om hem naar school te brengen. Even zwaaien en daar gaat hij. Net als ik, en onze Sartje. Hup de wind in.<br />
<br />
Met flinke tegenwind loop ik heerlijk naar de poel. De westeinderplas officieel. Echt even bij het water over de dijk uitwaaien zo op de vroege morgen. Het is nog donker en er loopt werkelijk niemand. Heerlijk!<br />
De golven slaan tegen de kant aan met hun witte kragen van schuim.<br />
Saartje probeert er in te happen...<br />
Op het water is het ook stil. Er is geen boot te vinden. Wat een rust zeg.<br />
<br />
Op de vissteiger even stilstaan en de dag beginnen.<br />
Heer gaat u vandaag weer met mij mee. Samen de nieuwe dag tegemoet.<br />
Ons nichtje is jarig. Een dag met een hobbel zeggen we maar.<br />
Deze dag kan ik niet alleen aan. Zo op de steiger staand kijkend over het water besef ik mij dat God door de wind heen wil zeggen dat zelfs als het stormt Hij mij niet loslaat. Hij gaat vandaag mee.<br />
De nieuwe dag in.<br />
Met de wind in mijn rug, Gods hand die mijn rug vasthoud loop ik tevreden en met een open blik terug naar huis.<br />
Vandaag kan ik aan!<br />
<br />
Samen met Hem kan ik deze dag weer aan.<br />
Eenmaal thuis eerst koffie. Zo de dag kan beginnen!!<br />
<br />
<i>Liefs Zus en Trijntje</i><br />
<br />
<br /> Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-49960068006153993012017-10-24T20:56:00.000+02:002017-10-25T21:21:10.935+02:00verstuurd....Bloed zweet en zelfs tranen hebben het mij gekost.<br />
Maar vanmorgen toch op verzenden gedrukt.<br />
Afgelopen maand ben ik naar een cursus geweest van ark media.<br />
Geef je schrijftalent een kans.<br />
Wat een bijzondere dag was dat zeg.<br />
Mega spannend en zelfs daar menig traan gelaten boven het schrijven omdat ik het zo spannend vond. Er was tenslotte 'de' uitgever die feedback gaf op je schrijven.<br />
<br />
Zo kreeg je een foto te zien en een kleine tekst en moest je 25 minuten later teeug naar t zaaltje komen met je klare verhaal....<br />
En dan te bedenken dat ik al in geen weken door familie omstandigheden had geschreven.<br />
<br />
Ik kan je zeggen t gaf veel bibbers.<br />
<br />
Nu hadden we een schrijfopdracht mee gekregen.<br />
Schrijf een gedicht, artikel, kort verhaal, kinderverhaal o.a met als onderwerp "als ik zwak ben ben ik sterk"<br />
<br />
Je raad het al....<br />
Het heeft mij weer bloed zweet en veel tranen gekost.<br />
En weet je.... Het verhaal wat ik als eerste had geschreven na de cursusdag heb ik na wat schaafsels vandaag ingestuurd.<br />
<br />
Na laten lezen door andere ivm taal fouten is hij dan nu echt de deur uit.<br />
Ik kan er niets meer aan doen...<br />
Nu is het afwachten.<br />
Wachten op de feedback...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPYBIezRtgQgHtKL5jp7u7LBamOwtC3aVXNjow0_8nQ_bDUi4UaAuXVUqdw-A8FmgN7SqUPTj2eoPgZRNIijV9aKU4nUXGWn6DJdxrBM-oX0tOu33uNh-UN6FTHvf-AMgx7br3Obp3tv0/s1600/IMG_20171024_123130.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPYBIezRtgQgHtKL5jp7u7LBamOwtC3aVXNjow0_8nQ_bDUi4UaAuXVUqdw-A8FmgN7SqUPTj2eoPgZRNIijV9aKU4nUXGWn6DJdxrBM-oX0tOu33uNh-UN6FTHvf-AMgx7br3Obp3tv0/s320/IMG_20171024_123130.jpg" width="240" /></a></div>
Toch vind ik het mega spannend. De bibbers in mijn knieen. Spannend wanneer hoor ik iets...<br />
Ik zal moeten afwachten.<br />
<br />
11 november mag ik voor de 2e cursusdag heen. Nu al zin in. Tot die tijd...<br />
Ach schrijf ik hier, op mn laptop en in mn map lekker door. Weggooien zoals ik veel deed, dat doe ik niet meer. Dat was het eerste wat ik daar leerde.<br />
Nooit iets weggooien van papier.<br />
<br />
Wie weet komt het ooit van pas.....<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<i>Liefs Zus en Trijntje</i> Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-33235981184699602872017-10-21T23:15:00.001+02:002017-10-21T23:15:19.586+02:00trotsOnze middelste kanjer zit alweer een aantal weken op school.<br />
En het gaat heel erg goed.<br />
Wat zijn wij dankbaar zeg met de mails die we nu krijgen.<br />
Geen verwijten of dingen die niet goed gaan. Gewoon mails met positieve verhalen.<br />
Echt wat zijn we blij zeg.<br />
<br />
De eerste schooldag was voor ons allemaal een enorme hobbel. We zouden hem zelf naar school brengen maar de taxibus stond op eens zomaar voor de deur. Het was niet goed doorgekomen dat hij pas later in de week zou aanhaken met de taxi.<br />
Maar onze kanjer was zo rustig en wilde wel met de taxi mee. Ach de chauffeur was er nu toch.<br />
Sterk zijn en uitzwaaien maar.<br />
Wat heeft hij het goed gedaan en wat heb ik toen hij weg gereden was gehuild zeg!<br />
pff daar heb je dan weer dat loslaten ahhh ik wil niet momentje. Maar het was geweldig goed gegaan.<br />
Trotse ouders zijn we. Zijn prestaties gaan op school ook omhoog. Puur om het feit dat ze hem begrijpen. Het is een verademing dat het dus ook anders kan dan de afgelopen jaren op de basisschool.<br />
Als je dan zo eens terug leest op je eigen blogs denk ik wel wat is er veel afgetobd met hem. Wat heeft hij veel voor zijn kiezen gehad.<br />
We zijn blij dat hij nu op het juiste plekje voor hem zit. Een klas die goed voeld, een toffe juf, een taxichauffeur die ik nooit meer kwijt wil en een blijer vrolijker en beter in zijn vel zittende zoon.<br />
Wat willen we nog meer....<br />
<br />
Blij en dankbaar.<br />
<br />
Vandaag zijn we heerlijk uit eten met zn vijven geweest. De verjaardag vieren van mijn hubbie.<br />
Wat vorig jaar onmogelijk was is nu gelukt!<br />
Van 5 tot half 9 in een restaurant (sushi) gezeten. En hij heeft meer dan genoten.<br />
Oke nu is zijn hoofd mega vol en lukt het hem absoluut niet om te slapen maar ach... we hebben hiervoor een top avond gehad dus dat nemen we op de koop toe.<br />
<br />
Echt hij heeft de afgelopen 3 maanden zulke sprongen vooruit gemaakt.<br />
hoe trots kun je zijn als moeder.....<br />
<br />
<br /> Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-2607396612910440982017-10-14T20:39:00.001+02:002017-10-14T20:39:17.853+02:00Als alles anders looptEen aantal maanden geleden schreef ik over een sprong in het diepen.<br />
Het huis verkoop klaar maken en op zoek naar een nieuw thuis.<br />
<br />
We hebben verschillende huizen bezocht met een makelaar.<br />
Zelfs in verschillende plaatsen zijn we wezen kijken.<br />
We zagen tuinen waar we op slag verliefd op zouden kunnen worden tot<br />
huizen waar we het liefst zo snel mogelijk van weg wilde lopen.<br />
<br />
En dan gebeurd een aantal weken geleden iets wat je hele wereld op<br />
z'n kop zet.<br />
Niet bij ons in het gezin maar bij Zus.<br />
Alles staat stil in een klap.<br />
<br />
Stil staan. Vast genageld. niet verder kunnen gaan met wat je wilde, wat je droomde.<br />
Ons gevoel en verstand zeggen nu: je kan hier nu niet weg.<br />
<br />
Stilgezet worden in je dromen.<br />
<br />
Wat een verdriet en onzekerheid heeft dit gebracht.<br />
Te intens om op te schrijven.<br />
<br />
Het heeft er wel toe geleid dat mijn hubbie per (bijna) direct<br />
ouderschapsverlof is gaan opnemen voor de komende twee jaar.<br />
1 dag in de week minder werken om zo rust in zijn hoofd te krijgen en<br />
dingen te kunnen oppakken die.....<br />
<br />
Stil gezet worden.<br />
Dat hebben we de afgelopen jaren al verschillende keren gehad.<br />
Stilgezet worden. Vaak gaat dat samen met heel veel pijn en verdriet.<br />
<br />
Er zijn de afgelopen weken al heel wat tranen gevloeid.<br />
En toch ben ik elke morgen weer intens dankbaar dat ik, dat wij het niet<br />
alleen hoeven doen. We hebben een hemelse Vader die met ons mee gaat<br />
op ons pad. Of we nou stil gezet worden of door kunnen gaan met onze dromen<br />
en plannen. Hij is er bij. Er bij in onze strijd. Er bij in onze blijdschap, ongeloof en zelfs woede. Hij is er bij!<br />
Dankbaar voor Zijn liefde en trouw!!<br />
<br />
<br />
<i>Liefs Zus en Trintje</i><br />
<br /> Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-12088598677477688092017-10-12T12:17:00.000+02:002017-10-12T12:17:29.511+02:00nationale....Nationale krokettendag.<br />
Natuurlijk! Het schijnt elke dag een speciale dag te zijn.<br />
Van de week was het nationale krokettendag.<br />
Nog nooit van gehoord.<br />
Ik werdt die dag getact in een bericht op fb.<br />
Tagg diegene die jou vandaag op een kroketje moet trakteren..<br />
De tagg kwam van een vriendin van mij.<br />
Ze had mijn insta foto gezien en moest toen aan de nationale krokettendag denken.<br />
<br />
Onze kleine diva is jarig. 6 jaar geworden.. Een heuze diva. Liefste liefde prachtig mooie me9d. (Totaal onbevooroordeelde moeder)<br />
Ze is geweldig en 6 jaar!<br />
<br />
Tussen de middag mocht ze kiezen wat ze wilde eten.<br />
Nanlief was thuis aan t werk dus at gezellig mee.<br />
Oke, de combi was wat vreemd maar he... Ze is jarig, dan kan alles.<br />
<br />
Daarom stond er als lunch op t menu: poffertjes met kroketten!!<br />
<br />
Wow... En dat op nationale krokettendag.<br />
Savonds aten we, om t plaatje compleet te maken, patat.<br />
Natuurlijk met kroketten.<br />
<br />
Ook mocht ze op school trakteren.<br />
Groente wilde ze trakteren. Ik had nog gevraagd of ze iets anders wilde, cakjes<br />
Of.... Maar nee t moest groente worden.<br />
<br />
Dus om 7 uurs morgens stond ik groenteschuitjes in elkaar te flansen.<br />
Een halve paprika (geel/orange/rood) met een komkommertje en wortel er in.<br />
Dipsausje in t midden van t dienblad. Klaar!<br />
Gewapend met 33 schuitjes ging ze naar school.<br />
<br />
Ze had er 3 over!!<br />
Het was een groot succes.<br />
Oke het nam wel wat werk met zich mee maar deze doorgewinterde<br />
Mama van 3 had dit keer wel aan het "gezonde tussendoortje"<br />
Van school mee gedaan.<br />
<br />
Dus om die krokettendag een beetje te compenseren had ik<br />
Onbewust best wel mn best gedaan.<br />
Diva blij, kids op school blij, mama blij.<br />
<br />
Maar ja wat zal t morgen weer voor dag zijn?<br />
Straks is t nationale bhloze dag.... Nou dan sla ik over hoor!!<br />
<br />
<br />
<i>Liefs Zus en Trijntje</i> Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-35077718401364035802017-10-10T22:24:00.000+02:002017-10-10T22:24:20.403+02:00kalmere zeeHuizenhoog denderen de golven tegen haar leven aan.<br />
Niets zag ze aankomen, totaal onverwacht is dit haar aangedaan.<br />
<br />
Een vloedgolf wordt zo op het strand neer gekwakt.<br />
Ze probeerd nog te zwemmen, iets vast te pakken, maar zakt.<br />
<br />
Volhouden, rug recht, dwars tegen de stroom in.<br />
Vechten, alleen heeft dat nog wel zin?<br />
<br />
Heer help haar in haar bitter zoute tranen.<br />
een weg naar omhoog te banen.<br />
<br />
Een weg over een kalmere zee,<br />
Windstil en glad hoeft niet, maar gaat U wel met haar mee?<br />
<br />
<br />
<i>Liefs Zus en Trijntje</i> Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-19403266816587954902017-08-13T20:45:00.003+02:002017-08-13T20:45:23.352+02:00Onzeker zijn....Soms kan ik zo ongelooflijk onzeker zijn.<br />
Zou je niet zeggen waarschijnlijk. Een grote mond en een klein hartje zeggen ze dan toch?<br />
Maar diep van binnen mega onzeker en niet z'n hoge pet van mezelf op.<br />
<br />
Wat zal de ander van mij denken, wat zullen ze er van zeggen...<br />
Stel je voor dat....<br />
<br />
Ach we hebben het allemaal, en zelfs mensen die heel zelfverzekerd over komen. Echt zij zullen zich vast en zeker ook weleens onzeker voelen.<br />
Onzeker over uiterlijk.<br />
Nou wordt dat ook wel in de wereld erg benadrukt. Een goed afgetraind lichaam. je moet een mooie verschijning zijn. Maar in de praktijk zijn we allemaal anders en voldoet bijna niemand aan dat beeld.<br />
Ja die fotomodellen... of is dat ook gefotoshopt.<br />
<br />
Vorige week zag ik een foto voorbij komen op instagram bij onze oudste zoon. Hij liet de foto zien. Een vriend stond er op. Alleen zijn gezicht stond op de foto. Van de zijkant genomen want, zo zei onze oudste kanjer, dan komt zijn kaaklijn beter uit en zie je zijn onderkin niet.<br />
Echt waar ik was in shock. 14 jaar. Echt ik dacht dat is enkel bij meisjes zo, maar nee, bij jongens is dat dus ook een dingetje.<br />
<br />
Onzekerheid.... van jong tot oud hebben we daar mee te maken.<br />
<br />
Zelf ben ik ook erg onzeker over mijn kunnen. Doe ik de dingen wel goed genoeg.<br />
Zo ook deze blog. Kijk ik schrijf van me af, dat roep ik ook altijd als mensen er naar vragen.<br />
Mijn blog is voor mij echt een uitlaatklep. Dingen van mij af schrijven.<br />
Het lucht mij vaak op en zorgt dat mijn hoofd weer iets rustiger kan functioneren.<br />
<br />
En op deze blog krijg ik verschillende reacties. Fijn om te lezen, maar ook spannend.<br />
Een vrouw met dyslexie. Dat is wat ik heb. Niet een klein beetje maar goed om zo maar te zeggen.<br />
Dat maakt mij soms mega onzeker over mijn schrijfkunsten.<br />
<br />
En ja er zitten soms flink wat schrijffouten in, want ja die spellingscontrole pakt niet alles er uit.<br />
en d en dt of was het nou een t.... Ahhh soms drijft het mij tot wanhoop en gooi ik een hele zin om om maar een ander woord te kunnen gebruiken en van die d t of dt af te kunnen zijn.<br />
<br />
En dan komt er op eens een situatie voorbij waarbij ik nog onzekerder wordt.<br />
Ark media heeft een cursus.... Geef je schrijftalent een kans...<br />
<br />
Mijn hart maakt een sprongetje maar tegelijkertijd denk ik ook direct oh nee dat kan ik niet.<br />
Wat zullen ze wel niet denken.<br />
Schrijven doe ik al mijn hele leven, althans ik weet niet beter. Vroeger al in schriftjes, dagboeken en bijbelsedagboeken en nog steeds.<br />
Deze blog schrijf ik, maar daarnaast heb ik ook nog papieren schriften waar ik mijn gevoelens aan toevertrouw. Van mij af schrijven. Het geeft mij ruimte in mijn hoofd. Schrijven geeft mij dus lucht, ruimte. Heerlijk.<br />
En als een ander meeleest met sommige dingen, prima. Als een ander daar ook iets aan heeft vind ik dat uiteraard nog veel fijner, maar in eerste instantie is het voor mezelf. Dat houdt ik mij steeds voor.<br />
<br />
Ongelooflijk getwijfeld of ik mij zou opgeven. Een welles nietes in mijn hoofd van dagen.<br />
oke zo slim ben ik dan wel om het eens bij andere neer te leggen. aan mijn moeder en zus een link gestuurd met de vraag er onder... "En is dit wat voor mij?"<br />
Van beide een volmondig ja dit moet je doen.<br />
Manlief reageerde me:t tja is dat wel wat voor jou. Kijk als jij het leuk vind....<br />
Daar heb ik natuurlijk niet veel aan. Ik wilde duidelijkheid. Moet ik dit doen of niet.<br />
Maak even de keuze voor mij want ik ben zoooo mega onzeker.<br />
Dat is eigenlijk wat er in mijn hoofd rondging.<br />
<br />
Met al mijn onzekerheden, twijfels over mijn kunnen heb ik toch besloten om iets engs te doen.<br />
Wat heb ik te verliezen.<br />
Iedereen is onzeker over zijn eigen kunnen. Degene die de leiding heeft die dag vast en zeker ook, en de schrijver die komt spreken vast en zeker ook wel eens.<br />
<br />
Onzeker zijn over je talent. Een talent wat God je heeft gegeven.<br />
Hoe suf eigenlijk als je er eens goed over nadenkt.<br />
God heeft mij dit talent gegeven. Het talent van schrijven, en dat gebruik ik nu niet voldoende naar mijn mening.<br />
Als ik dat nu maar voor ogen houd.<br />
Dit ga ik gewoon doen!<br />
Ik ga iets doen voor mezelf, iets waar ik als een berg tegen op zie maar ook meer dan naar uitkijk.<br />
Als ik dit niet doe dan is dat de weg die het makkelijkste is.<br />
<div>
<br /></div>
<div>
Hij zal mij die twee dagen helpen, begeleiden en sturen. Hij weet allang wat ik kan. </div>
<div>
En ook al kijk ik naar anderen en zal ik denken dat een ander vele malen beter is in wat hij of zij schrijft. Dan doe ik eigenlijk God te kort. </div>
<div>
<br />
Vanmiddag de knoop doorgehakt.<br />
Inschrijven en met mijn ogen dichtgeknepen op de verzenden knop drukken.<br />
Oke ik kan nu niet meer terug.</div>
<div>
<br /></div>
God heeft mij dit talent gegeven en ik ga het inzetten tot eer en glorie van Zijn naam. Punt.<br />
<br />
<i>Liefs Zus en Trijntje</i><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br /> Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-11035585625451145482017-08-06T14:06:00.003+02:002017-08-06T14:06:43.741+02:00We hebben een school!!Wat gaan er toch veel dingen anders dan dat je hoopt.<br />
Al weken niet geschreven, nou ja maanden niets geschreven...<br />
Ik kon de moed er niet voor vinden.<br />
Nog niet eigenlijk, maar ik weet ook dat het goed is als ik wat dingen van e af schrijf.<br />
<br />
We hebben hele heftige periode gahad, waarin heel veel heel onzeker is geweest.<br />
Met onze middelste kanjer hebben we in totaal 9 scholen benadert. 8 keer een afwijzing.<br />
begin mei schreef ik daar al over.<br />
<br />
Onze laatste hoop was het Leo Kanner in Oegstgeest.<br />
Daar hebben we na gesprekken 5 dagen voordat hun vakantie in ging groen licht gekregen.<br />
Hij mag en kan daar naar school.<br />
Wat een feest was dat zeg toen we dat te horen kregen.<br />
<br />
Onze kanjer heeft dus maar 4 weken vakantie, nou en! Hij heeft een school!!<br />
De vlag werd letterlijk uitgehangen hier en de taart werd in huis gehaald dit moesten we vieren.<br />
<br />
En gevierd hebben we het.<br />
Dat de school ruim een half uur rijden met de auto vanaf ons huis ligt was later zorg. Hij heeft een plekje.<br />
inmiddels bij de gemeente er in en er uit, formulieren invullen en God voorziet!<br />
<br />Er werd tegen ons gezegd dat we met zn 8-10 weken rekening moesten houden voordat we reactie zouden krijgen.<br />
Met 3 weken hadden we een brief op de deurmat. Leerlingenvervoer wordt toegekend...<br />
Ahhhh hieperdepiep stemming alom.<br />
<br />
Op de basisschool was het aldoor stress e heb ik er de laatste weken heel wat gezeten.<br />
Ik kon dan ook niet de moed en de energie vinden om de itrim directeur de hand te schudden toen het er op zat. ik kon het gewoonweg niet. Er is ons, maar vooral onze kanjer zoveel verdriet aangedaan. de woorden bedankt of... ja of wat.... ik kon ze niet vinden.<br />
<br />
Nu zijn we twee weken op weg in de vakantie. halverwege zijn vakantie.<br />
Heerlijk naar de boerderij geweest.<br />
Hij heeft gemolken, een kalf ter wereld zien komen, koeien gehaald, geholpen waar nodig en werd toen heel ziek helaas.<br />
<br />
Na in en uit bij de huisarts lopen kwamen ze er achter dat hij naast een hersenschudding ook een verwaarloosde keelontsteking heeft. een kuur en ibuprofen en paracetamol helpen hem nu beetje bij beetje op te knappen. maar wat is hij ziek geweet. We hebben onze vakantie dan ook helaas voortijdig moeten afbreken.<br />
<br />
maar het valt allemaal in het niet als we bedenken hoe dankbaar we moeten en mogen zijn. Onze kanjer heeft vakantie, heeft een school, kan er straks heen en..... we komen er wel.....<br />
Het komt goed want we weten dat onze hemelse Vader ons draagt, draagt over de smalle soms zware en hele lastige weg, maar wetend dat aan het einde van die weg Jezus ons staat op te wachten met open armen. Dan zijn er geen tranen, verdriet, vermoeidheid meer.... en tot die tijd....<br />
mogen we er zeker van zijn dat Hij ons draagt elke stap van ons leven.....<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYOFyfUNd3-EPq6WajXnMO58OF5iRf-2BD3k81d94Z4yJz_C2celRYxyJha2XWgI6ko3L_Vc7RwR5Fl7qyG_vDrBG2CIbxZezWVHfW7iV4p_Gl8XTBS98ZI0GhponTgkjC6PeoAQ9H1uI/s1600/B-28-14-foto-4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1055" data-original-width="803" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYOFyfUNd3-EPq6WajXnMO58OF5iRf-2BD3k81d94Z4yJz_C2celRYxyJha2XWgI6ko3L_Vc7RwR5Fl7qyG_vDrBG2CIbxZezWVHfW7iV4p_Gl8XTBS98ZI0GhponTgkjC6PeoAQ9H1uI/s640/B-28-14-foto-4.jpg" width="486" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br /> Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-54635727199650780922017-05-12T11:04:00.000+02:002017-05-12T12:25:53.858+02:00Werkstuk pdd-nosElk jaar moet onze middelste kanjer een werkstuk schrijven.<br />
Zo ook dit jaar.<br />
Maar dit jaar was wel anders. Samen met zijn behandelaar had hij er voor gekozen om zijn werkstuk over PDD-NOS te gaan schrijven. en dat betekend ook dat hij dan zijn spreekbeurt daar over zal gaan houden.<br />
Toen hij daarmee thuis kwam moet ik eerlijk bekennen dat ik wel even moest slikken.<br />
Er schoten 100 beren voorbij op de weg. Hoe zal dat gaan, hoe zal de klas reageren, dat is toch veel te lastig enz enz....<br />
Oke ik begrijp ook dat als hij dat graag wil ik daar volledig achter moet staan.<br />
Dus met enigszins lood in mijn schoenen vertelde ik dat dat een heel goed plan was.<br />
(bedenk er even mijn iets gespannen lach op mijn gezicht bij)<br />
<br />
Plan van aanpak was als volgt.<br />
Kijken wat er in de bieb te halen valt qua informatie en internet afstruinen.<br />
Na twee boeken die echt op volwassenen gericht was kwamen we er wel achter dat dit niet een heel eenvoudige klus zou gaan worden.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZQFiXeNbvATZpAVxVigNHH_dN9-LRFFnolmPYt7yunDHpVNeChngnld8nfTZAsLgDEs2bOC0l9TtXdFDasxaLngvpJeA9ByHWo4wuG39XJQWjKeDPdnV-KEwybLbsDE2PK4yCzzdF2XI/s1600/16465366_172770869888619_2666361881140133888_n%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZQFiXeNbvATZpAVxVigNHH_dN9-LRFFnolmPYt7yunDHpVNeChngnld8nfTZAsLgDEs2bOC0l9TtXdFDasxaLngvpJeA9ByHWo4wuG39XJQWjKeDPdnV-KEwybLbsDE2PK4yCzzdF2XI/s400/16465366_172770869888619_2666361881140133888_n%25281%2529.jpg" width="400" /></a>Onze kanjer vind het al mega lastig om huiswerk te maken dus dit was een groot project op zich.<br />
het moest echt samen stap voor stap gedaan en bedacht worden.<br />
<br />
Al snel kwamen we er achter dat dit een heel erg persoonlijk werkstuk zou gaan worden.<br />
Vooral zijn verhaal zou het zijn.<br />
PDD-NOS is bij iedereen weer anders dus een eenduidig verslag kon het niet worden.<br />
Met heel veel moeite tranen ook en geduld heeft hij een aantal weken terug een prachtig werkstuk ingeleverd.<br />
<br />
Zijn werkstuk, Zijn verhaal.<br />
<br />
Hoofdstuk 4 is het persoonlijke verhaal, zijn verhaal.<br />
Dat wil ik graag met jullie (gedeeltelijk) delen....<br />
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"> <i> Hoe vind ik het om PDD- NOS en ADHD te
hebben. <o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i>Ik weet nu
sinds oktober 2016 echt dat ik PDD-NOS en ADHD heb. </i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i>Al jaren ben ik samen met mijn ouders
opzoek naar waarom ik anders reageer dan een ander kind.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i>Ik voelde
mij niet begrepen en daardoor werd ik vaak boos. </i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i>We hebben heeeeel veel hulp
gekregen maar niemand wist wat ik had. </i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i>Ik kreeg toen ook heel veel pillen en niks daarvan hielp. Er werden
allemaal diagnosen gezegd maar dat bleek niet juist te zijn.
<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i>Toen mama
bij de maatschappelijk werkster van school kwam en haar verhaal vertelde
stuurde ze ons door naar de Bascule om daar ons verhaal nog eens te vertellen. </i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i>Daar
luisterden ze naar ons verhaal en weten ze veel over autisme en autisme
spectrum stoornissen. </i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i>Ik had een keer een
filmpje over iemand met Asperger, dat is ook een autisme spectrum stoornis,
gezien en dat leek heel veel op mij. Dat had ik ook bij de Bascule verteld. Later
kwam daar uit dat ik PDD-NOS heb en ADHD. <o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i>Nu ga ik
vaak op dinsdag naar de Bascule om te praten. </i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i>Daar leer ik heeeeeeel veel over PDD-NOS en hoe ik daar mee kan om gaan en daar ben ik blij
mee dat ik goede hulp krijg. </i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i>Daar leer ik ook om te gaan met mijn boosheid en
hoe ik mij voel. <o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i>Nu gebruik
ik geen medicijnen meer.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<v:shapetype coordsize="21600,21600" filled="f" id="_x0000_t75" o:preferrelative="t" o:spt="75" path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" stroked="f"><i>
<v:stroke joinstyle="miter">
<v:formulas>
<v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0">
<v:f eqn="sum @0 1 0">
<v:f eqn="sum 0 0 @1">
<v:f eqn="prod @2 1 2">
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth">
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight">
<v:f eqn="sum @0 0 1">
<v:f eqn="prod @6 1 2">
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth">
<v:f eqn="sum @8 21600 0">
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight">
<v:f eqn="sum @10 21600 0">
</v:f></v:f></v:f></v:f></v:f></v:f></v:f></v:f></v:f></v:f></v:f></v:f></v:formulas>
<v:path gradientshapeok="t" o:connecttype="rect" o:extrusionok="f">
<o:lock aspectratio="t" v:ext="edit">
</o:lock></v:path></v:stroke></i></v:shapetype><v:shape alt="Afbeeldingsresultaat voor pddnos" id="Afbeelding_x0020_1" o:spid="_x0000_s1027" style="height: 116.25pt; margin-left: -11.6pt; margin-top: 20.1pt; mso-position-horizontal-relative: text; mso-position-horizontal: absolute; mso-position-vertical-relative: text; mso-position-vertical: absolute; mso-wrap-distance-bottom: 0; mso-wrap-distance-left: 9pt; mso-wrap-distance-right: 9pt; mso-wrap-distance-top: 0; mso-wrap-style: square; position: absolute; visibility: visible; width: 222.95pt; z-index: -2;" type="#_x0000_t75" wrapcoords="-145 0 -145 21461 21653 21461 21653 0 -145 0">
<v:imagedata o:title="Afbeeldingsresultaat voor pddnos" src="file:///C:\Users\Bert\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image001.jpg"><i>
<w:wrap type="tight">
</w:wrap></i></v:imagedata></v:shape><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><br /></i></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i>Mijn ouders krijgen ook hulp en daardoor begrijpen ze mij ook beter daardoor gaat het tuis ook beter. Vroeger werd ik vaak
agressieve op mijn broer zusje en ouders en doordat mijn ouders en ik help krijgen gaat het nu
een stuk beter. <o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"> </span><span style="font-size: 14pt;">Ik vind het
fijn om te weten, want we waren al 7 jaar aan het zoeken . </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14pt;"><i>Doordat ik nu weet
wat ik heb sn</i></span><i style="font-size: 14pt;">ap ik mijzelf ook beter en dat gaat ook goed. </i></div>
<div class="MsoNormal">
<i style="font-size: 14pt;">Ik weet dat sommige
dingen die ik doe ook door mijn PDD-NOS komt en dat geeft mij rust.</i></div>
<div class="MsoNormal">
<v:shape alt="Gerelateerde afbeelding" id="Afbeelding_x0020_5" o:spid="_x0000_s1026" style="height: 165.75pt; margin-left: 235.15pt; margin-top: 109.8pt; mso-position-horizontal-relative: text; mso-position-horizontal: absolute; mso-position-vertical-relative: text; mso-position-vertical: absolute; mso-wrap-distance-bottom: 0; mso-wrap-distance-left: 9pt; mso-wrap-distance-right: 9pt; mso-wrap-distance-top: 0; mso-wrap-style: square; position: absolute; visibility: visible; width: 220.5pt; z-index: -1;" type="#_x0000_t75" wrapcoords="-147 0 -147 21502 21600 21502 21600 0 -147 0">
<v:imagedata o:title="Gerelateerde afbeelding" src="file:///C:\Users\Bert\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image002.jpg"><i>
<w:wrap type="tight">
</w:wrap></i></v:imagedata></v:shape><i><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Ik vind het soms wel
lastig dat ik PDD-NOS heb want dan voel ik me soms echt heel anders dan anderen
en dat vind ik jammer. </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Ik vind het ook stom dat ik soms erge woedeaanvallen heb. </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Dat komt altijd
ergens door bijvoorbeeld: omdat ik mij niet begrepen voel of omdat ik iets niet
begrijp. Gelukkig kan ik wel beter omgaan met mijn woedeaanvallen. </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 18.6667px;"><i>Dat leer ik bij de bascule.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 18.6667px;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i>Niet alleen
mijn ouders moeten veel leren over PDD-NOS en ADHD maar ook iedereen die ik
ken. Mijn opa’s en oma’s mijn ooms en tantes maar ook op school moet iedereen
leren over PDD-NOS en ADHD. </i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i>Dat is voor sommige mensen wel lastig. </i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i>Helemaal als
ze er nog niet zoveel over weten. <o:p></o:p></i></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i>Ik heb ook
een papier gemaakt wat ik aan heel veel mensen heb
gegeven waar op staat wat bij mij anders is dan bij een ander kind. </i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i>Dat helpt
mij ook wel en soms kan ik daardoor er ook beter over praten en snappen mensen
mij beter. Dat is heel erg fijn.</i><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i><br /></i></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWf73fWJ6MOylXE083PaI9Jj4jv_FMLLLLqZQZrUXU893o2xGl-DTnDqVbDKgWlM8dPURTnSIwgWndb5AnUQLdbFaudwb6mrBjxoxYZEWHKdn2he-4dM77ca6XVuG5G7CVwGUYUdxBIX8/s1600/20161118_160118.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWf73fWJ6MOylXE083PaI9Jj4jv_FMLLLLqZQZrUXU893o2xGl-DTnDqVbDKgWlM8dPURTnSIwgWndb5AnUQLdbFaudwb6mrBjxoxYZEWHKdn2he-4dM77ca6XVuG5G7CVwGUYUdxBIX8/s640/20161118_160118.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Een gedeelte uit zijn werkstuk.</div>
<div class="MsoNormal">
Wat ben ik trots op hem.</div>
<div class="MsoNormal">
Nu de volgende hobbel die genomen moet worden.</div>
<div class="MsoNormal">
Deze spreekbeurt moet hij houden voor een leerkracht die hij niet kent.</div>
<div class="MsoNormal">
Hij vind t afschuwelijk! Maar hij leert zijn werkstuk wel om hem te kunnen presenteren.</div>
<div class="MsoNormal">
Daar alleen ben ik al zo trots op, de rest... we zien het wel....</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Liefs Zus en Trijntje</i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-66280773001752531702017-05-08T14:25:00.002+02:002017-05-08T14:25:09.749+02:00Tranen met tuitenEn dan kom je op een punt dat je alleen nog maar kan huilen om de hele situatie.<br />
Het gaat niet goed met onze middelste kanjer op dit moment.<br />
Tijden ging het wel goed, thuis liep het prima! heel prima zelfs.<br />
op school ging het redelijk goed, maar doordat het thuis prima ging was dat goed te handelen.<br />
er waren regelmatig gesprekken op school en het was echt goed.<br />
tot z'n 8 weken geleden.<br />
3 maart schreef ik al dat we een stapje terug moesten doen.<br />
De situatie eens bekijken van een afstandje.<br />
Dat hebben we gedaan...<br />
<br />
Onze kanjer moest keuzes maken voor het voortgezet onderwijs.<br />
Vele gesprekken zijn er gevoerd met school, met de Bascule, met mensen van het samenwerkingsverband, de ib-er van school en zelfs directie.<br />
<br />
regulier vo zou het worden volgens de basisschool.<br />
Bij ons in het dorp zit een wellant college, niet groot, overzichtelijk dus dat was de keuze.<br />
Toch hadden wij als ouders onze vraagtekens. Moeten we niet verder kijken. alle opties open houden.<br />
Niet nodig volgens de basisschool.<br />
<br />
Om een heel lang verhaal kort te houden, dan valt de brief op de mat.<br />
Onze kanjer wordt niet aangenomen op deze school.<br />
Wat er dan met je kind gebeurd aan teleurstelling woede, onbegrip en mega veel verdriet dat snijdt door je zie.<br />
als ouders ook pure wanhoop wat nu.<br />
We hadden inmiddels al vele andere opties besproken en gesproken. Scholen bezocht, gebeld aangeschreven. alles zonder passend resultaat. Of het niveau slot niet voldoende aan, of de populatiekinderen past niet bij onze kanjer enzenz.<br />
<br />
9 scholen zijn we nu verder en nog hebben we geen school voor onze kanjer.<br />
We zijn gesloopt. Op. allemaal!<br />
<br />
Daarnaast is de juf van onze kanjer per 1 mei gestopt en hebben ze nu elke dag een andere invaller voor de klas staan.<br />
Zo intens veel spanningen en stress brengt dat met zich mee.<br />
Hij is weer brutaal, luisterd slecht is heel veel boos en opstandig. Zijn hoofd zit gewoonweg te vol.<br />
<br />
We hebben 2 weken geleden een weekje schoolvrij gehad. Dat was te kort om bij te tanken.<br />
Nu zijn we 1 week en 1 dag verder en we zijn alweer 3x op gesprek geweest op school en vele mails verder.<br />
We begrijpen echt dat dit een situatie is voor school die ook mega lastig is, maar als je dan een invaller hebt die aan je zoon vraagt, "Wat mankeer jij, heb jij soms thuis ook woedeaanvallen? volgende week donderdag ben ik er weer dan hebben we het er weer over" Dan gaat er echt iets mis. Onze kanjer kan niet meer.<br />
Huilt weer veel, en die boze opstandige buien....<br />
Pfff we waren zo dankbaar dat die weg waren. Dat het goed ging in ons gezin, natuurlijk met z'n ups en down's. Maar nu....<br />
Terug bij af wil ik het niet noemen, maar ons energie level als ouders is wel tot een zeer diep diepte punt gekomen.<br />
<br />
Op zijn....<br />
en niets zeker weten, hem niet gerust kunnen stellen met jo het komt goed met een nieuwe school, er is bijna een nieuwe vaste leerkracht voor nu....<br />
<br />
Op dit moment liggen alle papieren bij de Leo Kannerschool in Oestgeest. Een dik uur met het openbaar vervoer en 30 min met de auto bij ons huis vandaan.<br />
Ik, we bidden de schijven uit onze knieën dat dit dan toch de plek voor onze kanjer mag zijn waar hij volgend schooljaar naar toe mag gaan.<br />
<br />
Een gezellige blog is het niet geworden, maar het geeft wel weer hoe we er voor staan op dit moment.<br />
<br />
Vanmorgen heerlijk met onze hond en haar zusje en baasje een ruim uur gewandeld door de weilanden heen... Heerlijk! even die frisse wind voelen, even niets... gewoon over koetjes en kalfjes kletsen omdat zij van niets weet. Heerlijk!<br />
Nu omkleden en klaar maken om avonddienst te draaien in het verpleeghuis in ons dorp.<br />
Ook wel even weer heerlijk.<br />
<br />
Fijne dag iedereen verder....<br />
De zon schijnt! wat een feest!<br />
<br />
<i>Liefs Zus en Trijntje</i><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br /> Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-84825475943662524872017-04-24T12:42:00.001+02:002017-04-24T12:42:37.462+02:00quallitytimeLangs elkaar heen leven.<br />
Iets wat soms zonder dat je er erg in hebt zomaar vanzelf gebeurd.<br />
Je woont in het zelfde huis, eet met elkaar slaapt met elkaar en toch, toch kan het zomaar gebeuren dat je elkaar toch even zoek bent.<br />
<br />
Werk in uitvoering.<br />
Een huwelijk is hard werken, dat ben ik mij zeker bewust.<br />
Laatst kregen we de vraag bij de ouder gesprekken bij de Bascule, zo en wanneer zijn jullie voor het laatst samen weg geweest.<br />
Toen was het lang stil. Te lang....<br />
<br />
Dat gebeurd gewoon zelden. Oppas regelen doen we praktische niet. Als we een verjaardag hebben splitsen we elkaar op. of de een gaat of de ander of we wisselen elkaar af.<br />
<br />
de opdracht die we mee kregen was eenvoudig om aan te horen, maar ik zag direct al beren op de weg.<br />
Een avondje samen weg....<br />
<br />
Oke boeken voor de theatertour van Matthijn Buwalda was nog het meest simpele van alles maar ja... In Gouda dus uurtje rijden vanaf ons huis. Op een donderdagavond.<br />
<br />
Plan van aanpak. Onze jongste diva van 5 mocht slapen bij een vriendin van ons. Ik kon haar om 4 uur brengen en smorgens zou zij haar naar school brengen en dan haalde wij haar om 12 uur weer op.<br />
Dat was 1... check.<br />
Onze oudste kanjer had stageweek dan maar konn daar ook vanuit een dorp verder prima heen fietsen. Hij mocht naar mn schoonzus en zwager. was daar vanaf 6 uur welkom dus hij zou daar zelfstandig heen gaan. Check 2.<br />
Onze middelste kanjer mocht naar mijn ouders. Uit school zou hij daarheen fietsen en smorges zelfstandig weer naar school toe gaan. Check 3.<br />
<br />
Wat ik niet voor mogelijk had gehouden was binnen 20 minuten geregeld!<br />
Dat had ik werkelijk waar nooit bedacht.<br />
<br />
We zouden dus vanaf kwart over 4 weg kunnen.<br />
Heerlijk naar Gouda, koffie drinken in een koffiewinkel. Struinen en dwalen door de straatjes, echt quallitytime samen..... De voorstelling begon om half negen en was geweldig. Ook mijn hubbie vond het geweldig ondanks dat hij nog nooit naar een theater voorstelling van Matthijn was geweest.<br />
Een top avond! eenmaal thuis was het heerlijk dat de oudste twee niet op waren, je die niet naar bed hoefde te brengen maar vanaf binnen stappen samen was.<br />
<br />
de volgende ochtend hadden we redelijk vroeg (half 11) een afspraak bij de Bascule staan. Evluatiegesprek. Dat was goed. Ons hoofd was leeg maar gevuld met ons. Een heerlijk gesprek gehad.<br />
<br />
Om 12 uur onze jongste diva uit school gehaald. Ook weer heerlijk.<br />
Wat ik heb geleerd van deze nog geen 24 uur?<br />
<br />
Dat tijd samen echt mega nodig is.<br />
Dat het nodig is om elkaar te blijven vinden. Te weten wat er bij de ander speelt.<br />
Te genieten van elkaars onvoorwaardelijke aandacht en tijd.<br />
<br />
<br />
<br /> Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-31352954185324627232017-03-12T20:50:00.000+01:002017-03-12T20:50:20.754+01:00Goedenavond daar waren we weer...Een vel papier in de lift van het verzorgingshuis waar mijn oma woont.<br />
<div>
Gezocht vrijwilligers. koffie schenken in de morgen of de avond op een afdeling in het huis.</div>
<div>
Een week later....</div>
<div>
Het papier hangt er nog! maar nu hangen de papieren ook bij de voordeur, op de afdelingen en nog steeds in de lift.</div>
<div>
Samen met onze middelste kanjer loop ik door de gang als hij stilstaat bij het vel papier en het begint te lezen. Leuk! zegt hij, verder niets.</div>
<div>
Een week later gaan we weer samen naar oma en de vellen papier hanger er nog steeds.</div>
<div>
"He mam, zullen wij dat samen den? op woensdagavond koffie delen bij oma op de afdeling"</div>
<div>
Ik probeer de boot nog een beetje af te houden, maar de hele week vraagt hij er thuis om.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Oke op proef wil ik het wel proberen.</div>
<div>
We sturen een mail naar de vrijwilligerscoördinator en maken een afspraak met haar.</div>
<div>
Een week later staan we op woensdag avond om kwart over zes op de afdeling en krijgen we uitleg.</div>
<div>
Onze kanjer is in zijn element. vind het rete spannend maar ook heel erg leuk.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ons plan van aanpak. Hij klopt op de deur ik ga naar binnen vraag wat ze willen drinken hij schenkt het in en brengt het.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
De eerste kamer is van een meneer. Hij vraagt of hij nog brood krijgt vandaag. As ik hem vertel dat dat klaar staat op zijn tafel lachen we er met elkaar smakelijk om. Nou geef me dan maar een bak koffie. Onze kanjer schenkt het in en brengt het. Zo kerel zegt de aardige man, moest je mee van je moeder? waarop mijn kanjer antwoord: "nee hoor meneer mijn moeder moest mee met mij!"</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Wat geniet onze man hiervan zeg, maar nog meer wat genieten de bewoners van hem.</div>
<div>
Het kost hem een hele berg energie en savonds valt hij dan ook als een blok in slaap.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Een week later wanneer we weer mogen is er iemand overleden.</div>
<div>
Dat vind hij wel een dingetje. Daar praten we dan over en het is goed. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Vol goede moed beginnen we aan ons rondje.</div>
<div>
Al snel is het "he waar is je zoon?" </div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglVJ5ebk6a4kPDxBfdlqVvIGhFDgger-ZUgByPsXvTXk3jo3awJ9n6ZcjsSrov64fuDnii2wQfpsmqAlpcXvlqCBsWinXMTBdRRtsgQYQJ8B4VPIyiBVLndOrqlCOWPTvZMWkLhFjwqww/s1600/6291_image_1.gif" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><br /></a>Zijn naam weten er ook nog veel en hij wordt dan ook geregeld geroepen voor een praatje. </div>
<div>
Prachtig voor allebei de kanten.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Onze kanjer geniet er zichtbaar van.</div>
<div>
Het kost ons ruim een uur van onze tijd maar mens wat levert het veel vreugde op!!</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Vrijwilligers werk.</div>
<div>
Echt voor je kids en voor jezelf kan het z'n enorme verrijking zijn.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Vooraf had ik er een hard hoofd in, eerlijk waar.</div>
<div>
Maar het is mij 100 procent mee gevallen.</div>
<div>
Een kletsje hier een glimlach delen er even zijn. </div>
<div>
Prachtig!</div>
<div>
<br /></div>
<div>
We hebben afgesproken om dit te doen tot de zomervakantie en dan te kijken of we het allebei nog zo leuk vinden en doorgaan of dat we iets anders gaan zoeken. </div>
<div>
Maar voor nu.... We kijken alweer uit naar woensdagavond....</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<i>Liefs Zus en Trijntje</i></div>
<div>
<br /></div>
Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7219428297987391256.post-68645900329763017342017-03-04T19:04:00.002+01:002017-03-04T19:04:25.865+01:00opwekking 2017Afgelopen jaar ging onze oudste kanjer naar opwekking.<br />
Slapen in een tentje naast de caravan van mijn Zus en haar man.<br />
Wat een vreselijk weer hadden ze zeg.<br />
koud nat, alles voelt klam, opwarmen lukt op een gegeven moment niet meer.<br />
Nacht 1 heeft onze kanjer in zijn eigen tentje doorgebracht. Hij vond er niets aan zo alleen in zijn tentje, maar het was nou eenmaal zo.<br />
De dagen waren prima. De programma's vond hij geweldig. Mens wat genoot hij. Toffe foto's van hem met Elbert Smelt, staand bij het grote kruis, in de voortent bij mijn zus al opwarmend aan de skottelbraai.... hij genoot.<br />
Maar toen stak er heel veel wind op en.... weg was het tentje van onze oudste kanjer!<br />
Hij kon de hoeveelheid water en wind niet aan en stortte neer....<br />
<br />
Ja... en dan.... Hij moest nog wel slapen.<br />
Mijn Zus heeft in de caravan een kastje wat je uit kan klappen tot een bed. dan daar maar slapen.<br />
let wel, zoonlief is erg lang en het bedje erg kort.<br />
Ze hebben gegierd van het lachen en wonderwel heeft iedereen goed geslapen.<br />
Ze hadden er een ruifje voor zitten, dat was nodig want anders rolde hij zo zijn bed uit!<br />
<br />
de dager na ook mega genoten.<br />
<br />
Eenmaal thuis was hij zo enthousiast dat hij aankomende keer weer heen wilde.<br />
Maar.... Dan moest ik mee!!<br />
<br />
Dat weer, die kou, zoveel mensen, pfff wil ik dat wel?<br />
Maar.... Als hij graag wil dat ik mee ga dan zet ik over al mijn ja maars heen en ga ik mee!<br />
Dus toen je kon opgeven voor opwekking 2017 hebben we dat gelijk dezelfde dag gedaan.<br />
Wel met eigen slaapplekken. Onze stormtent tipitent gaat mee....<br />
<br />
2 weken terug heeft hij aan een schoolvriend gevraagd of hij ook mee wil. Z'n pa en ma denken er nog over, maar wij, wij gaan!<br />
<br />
Zin heb ik er zeker in maar toch in mijn onderbuik.....<br />
<br />
<a href="http://www.opwekking.nl/" target="_blank">http://www.opwekking.nl/</a> Zus en Trijntjehttp://www.blogger.com/profile/16722146641772548458noreply@blogger.com0