dinsdag 14 november 2017

Twee mensen en de zee.

Een van de eerste opdrachten tijdens de schrijfcursus was deze:
Schrijf een korte tekst over de foto. je zag op de foto de zee, een stuk strand en de lucht.
Een kalme zee met kleine golven.
Kanttekening: het gaat hier om een man en een vrouw. 
We zien het tafereel vanuit de man. let wel de vrouw is blind....
Mijn reslultaat van een korte schrijftijd was het volgende....


Twee mensen en de zee.


Zullen we naar de zee kijken?
Lief, trek je schoenen eens uit.
Kom ik hou ze wel vast.
Voel je het zand, voel je de schelpen?
Pak maar mijn hand dan lopen we samen.
Samen een stukje de zee in.
Over de schuimkragen zo in de golven.
Dwars door de wind.
Proef maar de golven, hier zijn een paar druppels.
De geur van de zee dringt die door bij elke ademhaling.
Een paar stille ogenblikken volgen.
Dan zegt ze: ‘Ja, ik heb de zee gezien!’

Schiet er gerust op in een commentaar....
Leer ik alleen maar weer van....

Liefs Zus en Trijntje



maandag 13 november 2017

Stop je talent niet langer in de grond

Afgelopen zaterdag de tweede cursusdag gehad van "Geef je schrijftalent een kans"
Wat heb ik daarvan genoten zeg!
Echt, komt deze cursus nogmaals en je houdt van schrijven zou ik direct zeggen doen!
We hadden wel het geluk een hele fijne groep mensen te hebben.
Het klikte onderling waardoor we ook van elkaar mochten en konden leren.
Mijn schrijfopdracht was net als die van de rest beoordeeld.
poepie spannend, maar ook daar keek ik naar uit.
leren, leren, leren!
En dan krijg e je kantekeningen terug.
toch spannend want ja zeg nou zelf, straks vinden ze het helemaal niets!

Dat was helemaal niet het geval.
De eerste op/aanmerking was :"wat een goede titel gekozen zeg, het roept direct vragen op en maakt nieuwsgierig omdat e andersom zou verwachten"
De titel voor mijn verhaal was van 'Thuis naar huis'

Ik zal de komende tijd wat meer van mijn 'schrijfwerk' hier neerzetten....
want ja.... er werd gezegd tijdens de dag dat wanneer je een schrijftalent hebt ontvangen je er iets mee moet doen. Ik roep altijd dat ik voor mijzelf schrijf. Van me af schrijf.
Dat is prima maar erg egoïstische.... Je hebt je talent gekregen om te gebruiken....
Ja daar zit natuurlijk wat in.

Inmiddels gooi ik niets meer weg. Verhalen die ik schreef in een schrift en daarna weggooide zitten nu nog steeds in dat schrift.

Gisteravond las ik er eentje terug van een maand geleden en echt... ik begreep opeens wat hij had bedoeld. Het was leuk om te lezen. Wie weet doe ik er nog een keer wat mee.
Verhalen, totaal anders dan wat ik op deze blog schrijf.
Maar het is ook een stukje van mij.

De cursus heeft mij aan het denken gezet.
Inmiddels ben ik mijn schrijfhoekje op zolder aan het klaarmaken.
Om zo toch regelmatiger wat meer te gaan schrijven.
Niet alleen van me af schrijven maar meer.

Ik heb een talent van God gekregen wat ik niet meer in de grond wil stoppen.
De eerste ingezonden brief aan een blad is verstuurd en ze waren zeer enthousiast.
Wat en hoe verder geen idee, maar ik weet dat als ik mijn talent in de grond stop niemand er wat aan heeft.
Ik waag het er op!
Met Zijn hulp!

Liefs Zus en Trijntje