zondag 17 juli 2016

Vakantieperiode breekt aan....

De vakantie staat voor de deur....
6 weken niet het heen en weer gerit van en naar school, naar de korfbal , vriendjes of feestjes van school....
Ohh wat hebben we er met elkaar naar uit gekeken zeg en nu is het zover!

Onze oudste kanjer had al een weekje vrij (op 1 dag na om zijn boeken in te leveren)
en is afgelopen zaterdag op kamp gegaan.
Voor een week met 32 jongens tussen de 13 en 16 jaar!
Hij keek er enorm naar uit.

Mijn blog zal de komende weken stil zijn.
We hebben vakantie!!

Ik wens iedereen een prachtige zomerperiode toe.

Graag wil ik nog een nummer meegeven voor de komende periode...

Liefs en tot over 6 weken....
Zus en Trijntje

donderdag 7 juli 2016

Een gesprek onder t genot van een kop koffie

Z'n twee weken geleden was ik aan het werk toen ik tijdens de pauze in gesprek raakte met een surinaamse mannelijke collega. Hij voed zijn kinderen (17,20 en 22 jaar) alleenstaand op.

We spraken over de dingen waar je tegen aan kon lopen. Over regels die gesteld worden.
Over of je streng bent tegenover je kinderen wat wel of niet mag.

Onze kids zijn nu 4 jaar, een meisje, 11 en 13 jaar zijn jongens.
Hij vroeg mij toen of er jongens vriendjes over de vloer mogen komen als mijn man en ik niet thuis aanwezig zijn.
Ik antwoorden met een volmondige ja.
De vriendjes van onze kids zijn tenslotte welkom hier in huis.

Uit het niets zegt hij : "Ohh mogen die vriendjes dat? Weet jij wat die piemel van dat vriendje doet? Je dochter is 4! wat als ze 8 is en de vriendjes van je jongens zijn 15 en 17? Wat als jij er niet bent en ze gaan aan jou meisje zitten? Ohhh nee geen vriendjes in huis als jij niet thuis bent hoor! Als je dat nu alvast aanwend zijn jou jongens als ze groter zijn niet anders gewend en is het normaal dat er geen vriendjes binnen komen als jij niet thuis ben!!"

Daar zit je dan met je mond vol tanden en een hoofd dat aan het tollen is.
Whaa hij heeft gelijk of is het te overdreven, ohh wat moet ik hier mee.

Eenmaal thuis er toch met mijn hubbie over gesproken.
Hij was eerst stil, je zag m denken en zei toen: "Hij heeft gewoon gelijk!"

Kijk ik kan er inderdaad van uit gaan dat het altijd goed zal gaan en dat er geen gekke dingen gebeuren. Maar wat als? Stel dat er wel wat gebeurd over een paar jaar met onze kleine diva. Wat dan?

Nadat we er lang over hebben gesproken samen hebben we onze jongens er bij gehaald.
Met hun open en eerlijk gesproken en tot onze verbazing zeiden ze uit zichzelf: Oke duidelijk vanaf nu komen er geen jongens meer binnen als jullie niet thuis zijn.
En eerlijk waar, vanaf dat moment is dat ook niet meer gebeurd. Ze weten het, en doen het gewoon.
Als er een vriendje voor de deur staat zeggen ze dat het niet uitkomt, of ze gaan naar buiten of....
Kijk de jongens zijn nu enkel even voor een boodschap alleen met hun zusje thuis. Maar in de toekomst zal dit zeker meer gebeuren. Nu leren ze het zichzelf alvast aan zodat het straks normaal is als ze ouder zijn.

Ohh wat ben ik, wat zijn mijn hubbie en ik dankbaar dat ik dat gesprek met die collega mocht hebben.
Ik heb het hem ook verteld. en hij was er blij mee. Soms moet je dingen horen van ouders die al verder op hun weg van het ouderschap zijn.

We hebben dit natuurlijk ook besproken met mijn zus. Zij heeft 1 dochter en die speelt geregeld met jongens. Soms ook alleen....

De zin "Weet jij wat de piemel van dat vriendje doet" blijft maar in mijn hoofd tollen.
Dat weet ik inderdaad niet. Ik wil ze wel vertrouwen, maar om mijn meisje te beschermen moet ik ze vooraf niet vertrouwen.....
Het is een soort van bewustwording.
Geen vingertje in de lucht van "Moet je nou eens even goed opletten" maar een handreiking.

Wie weet heb je er wat aan, kun je er wat mee of iemand in je omgeving.





Liefs Zus en Trijntje

maandag 4 juli 2016

Ziekenhuisgangen...

Ziekenhuisgangen....
Wat zijn ze leeg en wat zijn ze vaak stil. 
Mensen lopen wat heen en weer. 

Een vrouw in een lange jas loopt op hoge hakken en komt al klik klakkend aanlopen. 
Als ze vlakbij is begint ze op haar tenen te lopen zodat ze minder geluid maakt.
Daar zit je dan....
Poli dermatologie. Links van ons de wachtgang voor de ctg's rechts de kaakchirurg.
Een meisje zit daar samen met haar moeder. De deur gaat open en een vrouw in een lange witte jas komt haar ophalen. De bangheid is van het gezicht van het meisje af te lezen. Haar moeder wil graag mee maar mag niet. "We leggen haar alles goed uit, t komt echt goed."
Pff wat een rotwoorden. Nu moet ze alleen.....
De deuren zwiepen open en weer dicht...

Ondertussen wordt mijn hubbie naar binnen geroepen. Ook hij moet alleen naar binnen. Ze gaan een moedervlek bij m weghalen die er " onrustig" uit ziet...
Er lopen er artsen en verpleegkundige al pratend en druk lachend voorbij. 
Een kop koffie in hun hand. Ze praten over diensten die over genomen moesten worden. 
Een verpleegkundige praat luid over allemaal patienten die ze had gezien terwijl ze ze niet kende en dat ze zich daar zeer vervelend over voelde. "Waarom wordt ik dan op eens daar zomaar ingedeeld, ik begrijp er niets van"
Info waar ik niets aan heb maar wat ik noodgedwongen allemaal zie gebeuren.

Links van me wordt ondertussen en meneer geroepen.
Ahh u bent meneer..... en komt voor een hartfilmpje.
Zijn vrouw zit tegen over hem en geeft antwoord voor meneer.
Komt u mee meneer het is zo klaar.
Mevrouw staat op om haar man overeind te helpen en zegt vriendelijk tegen de zuster dat ze mee naar binnen gaat.
De zuster lacht het weg en zegt "nou mevrouw er is niet veel aan hoor en het is zo klaar, wacht hier maar even" Waarop de vrouw standvastig blijft en arm in arm gewoon de spreekkamer in loopt. Deur dicht....

Een trollie komt voorbij met allemaal potjes er op. voorzien van stickers.
Nieuwsgierig als ik ben zit ik te prakkiseren wat er in zou zitten.
Vanaf de andere kant komt er een koffiekar aanrijden. De koffiekannen zijn leeg ik ga even nieuwe halen roept de vriendelijke dame die er achter loopt.

Wow wat gebeurd er toch veel. Allemaal prikkels, allemaal dingen die je bewust of onbewust ziet gebeuren. Zo veel, te veel eigenlijk.

Op dat moment zwiept de deur van de behandelkamer open. Mijn hubbie is klaar.
het is allemaal goed gegaan. Op nar huis!

We zijn er maar een ruim half uur geweest en in dat half uur heb ik maar een heel klein stukje van het ziekenhuis gezien. 

Ik ben er achter. Ziekenhuisgangen, ze zijn niets voor mij.
Te druk, te veel te zien, horen ervaren....

Niet om er te wachten op je beurt, maar zeker niet om er te werken....

Soms ontkom je er niet aan en moet je er veel naar toe.
Soms kan je je wellicht afsluiten voor wat er allemaal om je heen gebeurd. 
Soms zal het ook te veel kunnen zijn.
Te veel prikkels, te veel zien, horen, ruiken, voelen en ervaren....

Ziekenhuisgangen.....
Maar wat ben ik toch ook weer blij dat ze er zijn in Nederland, en dat we er altijd heen kunnen, dat het voor iedereen toegankelijk is als dat nodig is....
Ziekenhuisgangen.....

Liefs Zus en Trijntje....


vrijdag 1 juli 2016

Voorbereidingen 1e rommelmarkt

Eind juli gaan we dan eindelijk samen "ergens staan"
Een wens van ons allebei die al heel lang staat.
kofferbakverkoop apeldoorn!
http://www.meukisleuk.nl/25947/stichting-whoe.html

Al maanden zetten we spullen apart die eigenlijk weg mogen maar te goed zijn om zo weg te doen.

Zoonlief heeft al heel wat jaren spulletjes verzameld van KLM. maar daar zitten inmiddels ook heel wat dubbele items bij.
Die zijn inmiddels verzamelt en zijn zorgvuldig in dozen gestopt en staan klaar voor vertrek. Op zoek naar een nieuwe eigenaar.
Ook kledingkasten worden uitgezocht en zelfs manlief komt met dingen aansjouwen of het misschien iets is voor de rommelmarkt.

Vandaag met onze middelste kanjer het plan van aanpak besproken.
Wat moeten we doen, hoe willen we het doen en wat moet daarvoor gebeuren.


1) We willen opvallen tussen alle kraampjes
Dus: We nemen de partytent mee en een stel slingers om de boel te versieren.
We maken borden met daarop groot prijzen van alles in deze doos 1 euro p.s. enz.
2) We willen zo min mogelijk mee naar huis terug moeten nemen
Dus we gaan voor kleine maar wel rieele prijsjes. Zorgen voor blikvangers om zo mensen te trekken.
3) We hebben 1 auto te vullen, maar die zit zo vol
Dus: we zorgen dat we een dakkoffer mee kunnen nemen en kunnen zo nog meer spullen meenemen.
4) We willen zelf ook een gezellige dag hebben
Dus: nemen veel lekkers, stoelen om op te zitten mee en.... nodige opa en oma uit om naast ons met een kraam te komen staan. (Inmiddels is dat gedaan en zijn ook zij druk bezig met de voorbereidingen)
5) We willen een breed publiek trekken
Dus zorgen we er voor dat er voor veel wat wils is. Van kleding tot speelgoed, van boeken tot klm spullen, van pastel petrus regout tot huis tuin en keuken spulletjes, enz.
6) we willen overzicht
Dus we zoeken van te voren alles goed uit. Stukke spullen gaan niet mee, boeken bij boeken, speelgoed bij speelgoed en kleding zoveel mogelijk op maat.
7) we willen hoogte in ons stalletje
Dus we hopen dat er een tafel (camping) of iets mee kan om daar belangrijke mooie spullen op te kunnen etaleren.
8) we willen plezier
Dus beginnen we op tijd!



We hebben er zin in en kijken er naar uit.
Wij gaan met 1 auto met dakkoffer,
Mijn ouders met een auto met aanhangwagen.
We kijken er echt enorm naar uit en willen goed voorbereid op pad gaan. Vandaar dat we nu al beginnen en niet pas een paar dagen van te voren.
Nee dan moet alles klaar staan en alleen maar in de auto geladen hoeven worden....
Ohh wat zal het een feest zijn.
Of we nou veel of weinig verkopen, wij gaan een geweldige dag hebben met elkaar.

Nu snel weer verder met uitzoeken!!

Liefs Zus en Trijntje