Tranen met tuiten

En dan kom je op een punt dat je alleen nog maar kan huilen om de hele situatie.
Het gaat niet goed met onze middelste kanjer op dit moment.
Tijden ging het wel goed, thuis liep het prima! heel prima zelfs.
op school ging het redelijk goed, maar doordat het thuis prima ging was dat goed te handelen.
er waren regelmatig gesprekken op school en het was echt goed.
tot z'n 8 weken geleden.
3 maart schreef ik al dat we een stapje terug moesten doen.
De situatie eens bekijken van een afstandje.
Dat hebben we gedaan...

Onze kanjer moest keuzes maken voor het voortgezet onderwijs.
Vele gesprekken zijn er gevoerd met school, met de Bascule, met mensen van het samenwerkingsverband, de ib-er van school en zelfs directie.

regulier vo zou het worden volgens de basisschool.
Bij ons in het dorp zit een wellant college, niet groot, overzichtelijk dus dat was de keuze.
Toch hadden wij als ouders onze vraagtekens. Moeten we niet verder kijken. alle opties open houden.
Niet nodig volgens de basisschool.

Om een heel lang verhaal kort te houden, dan valt de brief op de mat.
Onze kanjer wordt niet aangenomen op deze school.
Wat er dan met je kind gebeurd aan teleurstelling woede, onbegrip en mega veel verdriet dat snijdt door je zie.
als ouders ook pure wanhoop wat nu.
We hadden inmiddels al vele andere opties besproken en gesproken. Scholen bezocht, gebeld aangeschreven. alles zonder passend resultaat. Of het niveau slot niet voldoende aan, of de populatiekinderen past niet bij onze kanjer enzenz.

9 scholen zijn we nu verder en nog hebben we geen school voor onze kanjer.
We zijn gesloopt. Op. allemaal!

Daarnaast is de juf van onze kanjer per 1 mei gestopt en hebben ze nu elke dag een andere invaller voor de klas staan.
Zo intens veel spanningen en stress brengt dat met zich mee.
Hij is weer brutaal, luisterd slecht is heel veel boos en opstandig. Zijn hoofd zit gewoonweg te vol.

We hebben 2 weken geleden een weekje schoolvrij gehad. Dat was te kort om bij te tanken.
Nu zijn we 1 week en 1 dag verder en we zijn alweer 3x op gesprek geweest op school en vele mails verder.
We begrijpen echt dat dit een situatie is voor school die ook mega lastig is, maar als je dan een invaller hebt die aan je zoon vraagt, "Wat mankeer jij, heb jij soms thuis ook woedeaanvallen? volgende week donderdag ben ik er weer dan hebben we het er weer over" Dan gaat er echt iets mis. Onze kanjer kan niet meer.
Huilt weer veel, en die boze opstandige buien....
Pfff we waren zo dankbaar dat die weg waren. Dat het goed ging in ons gezin, natuurlijk met z'n ups en down's. Maar nu....
Terug bij af wil ik het niet noemen, maar ons energie level als ouders is wel tot een zeer diep diepte punt gekomen.

Op zijn....
en niets zeker weten, hem niet gerust kunnen stellen met jo het komt goed met een nieuwe school, er is bijna een nieuwe vaste leerkracht voor nu....

Op dit moment liggen alle papieren bij de Leo Kannerschool in Oestgeest. Een dik uur met het openbaar vervoer en 30 min met de auto bij ons huis vandaan.
Ik, we bidden de schijven uit onze knieën dat dit dan toch de plek voor onze kanjer mag zijn waar hij volgend schooljaar naar toe mag gaan.

Een gezellige blog is het niet geworden, maar het geeft wel weer hoe we er voor staan op dit moment.

Vanmorgen heerlijk met onze hond en haar zusje en baasje een ruim uur gewandeld door de weilanden heen... Heerlijk! even die frisse wind voelen, even niets... gewoon over koetjes en kalfjes kletsen omdat zij van niets weet. Heerlijk!
Nu omkleden en klaar maken om avonddienst te draaien in het verpleeghuis in ons dorp.
Ook wel even weer heerlijk.

Fijne dag iedereen verder....
De zon schijnt! wat een feest!

Liefs Zus en Trijntje