Goedenavond daar waren we weer...

Een vel papier in de lift van het verzorgingshuis waar mijn oma woont.

Gezocht vrijwilligers. koffie schenken in de morgen of de avond op een afdeling in het huis.

Een week later....

Het papier hangt er nog! maar nu hangen de papieren ook bij de voordeur, op de afdelingen en nog steeds in de lift.

Samen met onze middelste kanjer loop ik door de gang als hij stilstaat bij het vel papier en het begint te lezen. Leuk! zegt hij, verder niets.

Een week later gaan we weer samen naar oma en de vellen papier hanger er nog steeds.

"He mam, zullen wij dat samen den? op woensdagavond koffie delen bij oma op de afdeling"

Ik probeer de boot nog een beetje af te houden, maar de hele week vraagt hij er thuis om.

Oke op proef wil ik het wel proberen.

We sturen een mail naar de vrijwilligerscoördinator en maken een afspraak met haar.

Een week later staan we op woensdag avond om kwart over zes op de afdeling en krijgen we uitleg.

Onze kanjer is in zijn element. vind het rete spannend maar ook heel erg leuk.

Ons plan van aanpak. Hij klopt op de deur ik ga naar binnen vraag wat ze willen drinken hij schenkt het in en brengt het.

De eerste kamer is van een meneer. Hij vraagt of hij nog brood krijgt vandaag. As ik hem vertel dat dat klaar staat op zijn tafel lachen we er met elkaar smakelijk  om. Nou geef me dan maar een bak koffie. Onze kanjer schenkt het in en brengt het. Zo kerel zegt de aardige man, moest je mee van je moeder? waarop mijn kanjer antwoord: "nee hoor meneer mijn moeder moest mee met mij!"

Wat geniet onze man hiervan zeg, maar nog meer wat genieten de bewoners van hem.

Het kost hem een hele berg energie en savonds valt hij dan ook als een blok in slaap.

Een week later wanneer we weer mogen is er iemand overleden.

Dat vind hij wel een dingetje. Daar praten we dan over en het is goed. 

Vol goede moed beginnen we aan ons rondje.

Al snel is het "he waar is je zoon?" 

Zijn naam weten er ook nog veel en hij wordt dan ook geregeld geroepen voor een praatje. 

Prachtig voor allebei de kanten.

Onze kanjer geniet er zichtbaar van.

Het kost ons ruim een uur van onze tijd maar mens wat levert het veel vreugde op!!

Vrijwilligers werk.

Echt voor je kids en voor jezelf kan het z'n enorme verrijking zijn.

Vooraf had ik er een hard hoofd in, eerlijk waar.

Maar het is mij 100 procent mee gevallen.

Een kletsje hier een glimlach delen er even zijn. 

Prachtig!

We hebben afgesproken om dit te doen tot de zomervakantie en dan te kijken of we het allebei nog zo leuk vinden en doorgaan of dat we iets anders gaan zoeken. 

Maar voor nu.... We kijken alweer uit naar woensdagavond....

Liefs Zus en Trijntje