dinsdag 15 december 2015

We blijven zoeken

Terug naar af?
Ohh we hopen het zo van niet.
Afgelopen week bij de psychiater geweest en zoals ik eerder schreef blijven we op 40 mg zitten.
Het is een ramp!
Onze kanjer zit zo niet fijn in zijn vel, voelt zich zo niet prettig.
Op elke vraag die je stelt is zijn antwoord; weet ik niet.
Hij heeft nergens zin in en s'avonds....
De woedeaanvallen zijn weer helemaal terug.

Gister avond slaapmedicatie gegeven om 8 uur.
omdat het vrijdag was mocht hij wat later naar bed. rond 9 uur dachten we dat het voor vandaag wel mooi geweest was. Hij weigerde naar bed te gaan.
Eenmaal toch boven (inmiddels half 10) gaat het finaal mis.
zodra we in zijn buurt komen slaat hij helemaal door.
Schopt en slaat alles en iedereen kort en klein.
Gelukkig liggen onze andere kids inmiddels heerlijk te slapen.
We laten hem, gaan elke keer na een uur weer even kijken, maar het hele verhaal begint dan weer van voor af aan. Hij blijft zitten aan zijn buro, te tekenen inmiddels, maar hij weigert om naar bed te gaan.

Onze kaarsjes zijn op...

Het hele verhaal duurt tot half 1. Dan zegt hij tegen mijn hubbie dat hij nu wel kan gaan slapen...
Om een uur is het stil, hij slaapt...
Wij kunnen ook naar bed.

Slapen kan ik niet, elk uur van de klok zie ik voorbij gaan.
Heer laat uw kracht zien is mijn gebed.


---------

Dat schreef ik afgelopen zaterdag.

We hebben een urgentiemail naar het Riagg gestuurd...
Daarin hebben we ons hele verhaal gedaan van de afgelopen week.
Wat moeten we?
Op maandagmorgen zit er een mail in de inbox.
De eerste zin luid:
'Dat is vervelend zeg'
Daarna nog 3 zinnen dat ze de mail doorstuurd naar de dienst doende psychiater en dat we dan vandaag of morgen wel iets horen.

In een soort van verbijsterende stand lees ik de mail nog 3 keer door.
Nou ja het mail-tje...

Ons verhaal van 1,5 a4 tje wordt verwoord in 1 zin 'dat is vervelend zeg'
Wat moeten we hier nu mee.

Eerst maar even laten zakken, toch mail terug sturen. Wij willen niet nog 1 dag langer deze medicatie geven, we willen vandaag nog met iemand overleggen.

Smiddags krijg ik de dienstdoende psychiater aan de lijn en met haar afgesproken om terug te gaan naar 30 mg, en dan morgen (vandaag dus) contact te hebben met onze eigen psychiater.

Voor de zoveelste keer loop je de apotheek binnen, ze zullen wel denken. Ik kwam er nooit, maar nu noemen ze mij al bij mijn naam... mmmm... gaat iets mis :)

Vanmorgen 30 mg gegeven. Onze kanjer wil dit niet meer, kan niet meer, maar ja....

Vanmorgen had ik een afspraak staan bij de kapper. Ik hou zo niet van de kapper. Dat ge-piel en gefrunnik aan je hoofd ik vind dat maar niets.
Dus in ontspannen toestand ben ik al nooit bij de kapper.
Onze kapster is een heerlijk mens, daar ligt het zeker niet aan!
Mijn hoofd zit vol in de verf en ja hoor telefoon!
Ahhh!! de psychiater...
Al weglopend uit de zaak neem ik op en ze verteld dat ze de mail heeft gelezen.
Dit moet stoppen zegt ze.
Ze had er over nagedacht en haar idee is om nu te stoppen met de Medikinet (ik begin net te wennen aan hoe het medicijn heet moet ik weer wat anders uit mijn hoofd gaan leren, maar dat ter zijde)
De Medikinet versterkt te veel zijn woedeaanvallen en het niet kunnen slapen ondanks de hoge dosis melatonine vind zij zorgelijk. Ze is bang dat hij echt oververmoeid raakt.
Dat merken we nu al zo erg aan hem. S'morgens is hij zijn bed niet uit te krijgen en s'avonds is hij er niet in te krijgen... Vertel het maar ....

Haar idee om dan niets te slikken tot in het nieuwe jaar en dan in de eerste week van Januari te starten met Dexamfetamine.
Alleen het woord NIETS suist door mijn hoofd.... Nu stoppen, niets geven, hoe ziet ze dat, ik snap er weinig van.
Morgen moeten we haar een mail sturen met wat wij graag zouden willen.
Haar voorstel ligt er nu moeten wij er nog op reageren.

Vanavond eens goed voor gaan zitten met mijn hubbie.
Onze eerste gedachten is, laten we deze week afmaken met 30 mg t/m vrijdag en dan vanaf zaterdag niets geven...
Nu in een keer weer naar niets...
Ik incasseer liever die mega woede aanvallen nog een paar dagen en dat we dan in het weekend zien hoe het zonder gaat, dan dat we dat op een schooldag moeten ontdekken. maar ja...
Wat is wijs....

We kunnen maar een ding doen...
Onze knieƫn buigen...

Liefs Zus en Trijntje


4 opmerkingen:

  1. ach joh het gaat van kwaad tot erger zo... lieve meid wat is dit moeilijk voor jullie en hem natuurlijk ook...heeeeeeel veel wijsheid toegebeden! Dikke virtuele knuffel!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Moeilijk! Nare medicijnen voor sommige kinderen. Maar je kunt met dit medicijn wel in 1 keer stoppen. Dat is een voordeel. Want eigenlijk stop je elke nacht met Medikinet. Het is ’s ochtends uitgewerkt.

    Amfetamine hebben we ook ervaring mee en zijn ermee gestopt wegens hartklachten en er was geen verbetering. Wij zo blij dat strattera bestaat! Er zijn wel minimaal 2 nodig om te kunnen beoordelen, of het middel goed werkt. En je kunt er niet zomaar mee stoppen, zoals bij jullie medicijn nu. Daar staat tegenover, dat het middel 24 uur per dag werkt en heel langzaam uit het lichaam verdwijnt. Er is dus geen rebound-effect. Geen slaappilletjes ook. Het kan zelfs een beetje werken als antidepressivum als een kind depri is.

    Ik mag natuurlijk eigenlijk geen medisch advies geven. Maar ik zou idd zo gauw mogelijk stoppen met het medicijn dat hij nu slikt en overgaan op strattera. Als je het betalen kunt tenminste want raar maar waar, het wordt niet vergoed. Als hij echt oververmoeid raakt zou je hem thuis kunnen houden deze week.

    Heel veel liefs en sterkte. Wat is dit een taaie weg voor jullie!

    BeantwoordenVerwijderen

Laat gerust een berichtje achter ....